'Eén keer, toen twee keer en ineens besefte ik: nu ga ik elke dag naar het casino'
Kenji Gorré doorliep de jeugdopleiding van Manchester United, maar haalde het eerste elftal nooit en speelde later profvoetbal namens onder meer Swansea City en ADO Den Haag. De zoon van ex-prof en Surinaams bondscoach Dean Gorré zal zijn slechtnieuwsgesprek met Sir Alex Ferguson nooit vergeten.
De legendarische oud-manager van Manchester United bleek goudeerlijk en liet weten dat Gorré het eerste elftal waarschijnlijk niet zou gaan halen. "Kenji, ik zou je nu een contract kunnen geven, zei hij. Maar ik denk dat het niet goed voor je zou zijn. Met jouw kwaliteiten moet je spelen en ik kan je niet garanderen dat het hier gaat gebeuren", citeert Gorré de Schot in een interview met Voetbal International. "Als ik er nu op terugkijk, is het een van de beste dingen die me ooit is overkomen."
De zesvoudig international van Curaçao besloot namelijk zijn heil bij Swansea City te zoeken en mocht daar één Premier League-wedstrijd spelen. Hij dankt Ferguson voor zijn oprechtheid. "Door hem kon ik later mijn Premier League-debuut maken bij Swansea. Andere jongens kozen wel voor het contract, debuteerden nooit en zijn nu geen voetballer meer. Als je het zo bekijkt, was het een zegen."
Gokverslaafd
Inmiddels heeft Gorré zijn werkterrein naar de Portugese velden verplaatst – vorig seizoen was hij actief voor Nacional Madeira – en heeft hij het platform On The Ball opgezet. Door middel van onder meer podcasts met andere profs wil hij anderen waarschuwen voor de verlokkingen van het profbestaan. Zo was Gorré zelf enige tijd gokverslaafd. "In die tijd was ik alleen in Swansea en dacht ik: wat kan ik gaan doen met mijn tijd? Ik wist niet goed hoe ik met mijn emoties moest omgaan. Vanaf dat moment ben ik gaan gokken."
Gorré viel voor de spanning van de roulettetafel. "Ik ging één keer, toen twee keer en ineens besefte ik: wacht eens even, tegenwoordig ga ik iedere dag", blikt hij terug. "Ik ging altijd met een paar teamgenoten na de training. Let's go, we hadden toch niks anders te doen. Het ging niet iedere dag om duizenden ponden, maar ik verloor wel steeds een honderdje hier en dan weer tweehonderd daar." Zijn toenmalige vriendin en tegenwoordige vrouw hielp hem echter van zijn verslaving af. "We waren zes jaar samen geweest en op dat moment begon ik me af te vragen: Kenji, wat wil je nou echt in het leven? Ik wilde niet langer de persoon zijn die ik op dat moment was."