Waarom de gewonnen bekerfinale van Ajax interessante lesstof is voor Spurs
Ajax pakte zondag de eerste prijs van het seizoen door Willem II in de finale van de KNVB Beker met 0-4 te verslaan. De 'nieuwe' speelwijze van de Tilburgers bleek té veel haken en ogen te hebben om het Ajax langer lastig te maken. Het verhaal van de wedstrijd.
Door Koen Bloks
Adrie Koster had een tactische variant bedacht om Ajax het voetballen onmogelijk te maken. Vanuit een 4-3-3-formatie en korte mandekking van Pol Llonch op Frenkie de Jong werd Ajax vastgezet. Daar slaagden de Tilburgers bij voortzettingen vanuit Andre Onana effectief in: de doelman van Ajax gaf veertien (vooral lange) passes met een slagingspercentage van slechts 38 procent. Willem II kon op deze manier een openingsfase met veel strijd creëren en kreeg zelfs een aantal goede mogelijkheden om op voorsprong te komen.
De 4-3-3-formatie waarin Willem II de Amsterdammers het voetballen onmogelijk wilde maken. Llonch volgt De Jong. Centrale middenvelder Renato Tapia krijgt steun van de buitenste middenvelders Damil Dankerlui en Diego Palacios.
Toch werkte de tactische variant niet in alle opzichten. Ook wanneer de verdedigers van Ajax wilden opbouwen, kwam Willem II in de beschreven positionering te staan. Middenvelder Noussair Mazraoui werd, na kort mandekken van Llonch op De Jong, de vrije middenvelder. Wanneer Tapia - de directe tegenstander van Donny van de Beek - doordekte, kwam aanvallende middenvelder Van de Beek vrij. De buitenste middenvelders van Willem II stonden wat meer georiënteerd richting de backs van Ajax dan het midden. De Ajax-verdedigers herkenden de vrijheid bij Mazraoui of Van de Beek en omzeilden op deze manier effectief het strijdplan van Willem II.
Ajax komt via Onana niet aan het voetballen, maar wel vanuit open spel. De verdedigers van Ajax herkenden de vrijheid bij Mazraoui. Soms stapte Tapia door op Mazraoui, maar dan kwam Van de Beek vrij.
Normaal gesproken verdedigt Willem II in een 4-4-2-formatie laag op het veld. In het nieuwe tactisch plan kwamen de Tricolores ook laag op het veld in een 4-3-3-formatie te staan. Ajax bracht zoals gewoonlijk veel spelers tussen de linies. De middenveldlinie van Willem II, met de buitenste middenvelders die vaak te breed stonden en Llonch die vooruit druk zette, lieten daarmee centrale middenvelder Tapia aan zijn lot over. Het effectief afschermen van de passlijnen naar de aanvallers en middenvelders van Ajax werd daardoor onmogelijk, laat staan het mandekken. De grote afstanden die Willem II regelmatig moest overbruggen werden Willem II uiteindelijk te machtig.
Ajax voetbalt steeds gemakkelijker door de organisatie van Willem II. Bij de Tilburgers ontstaat voorafgaand aan de doelpunten een patroon: Palacios en Dankerlui staan te breed en Llonch staat te ver naar voren om Tapia te helpen. Ook Tapia gaat niet vrijuit bij de doelpunten. Zowel hoog als laag op het veld komt Willem II hierdoor in de problemen.
Met de snelle opeenvolgende doelpunten van Daley Blind en Klaas-Jan Huntelaar in de eerste helft, kreeg Willem II een forse dreun te verwerken. Koster probeerde met aanvallende wissels het tij te keren in de tweede helft, maar de discipline om het midden dicht te houden kwam niet meer terug in de ploeg. Ajax liep daarna simpel verder weg om de eerste prijs van het seizoen in de wacht te slepen.
Erik ten Hag kan zich op gaan maken voor de Champions League-clash met Tottenham Hotspur van aanstaande woensdag. Eén ding is zeker: deze wedstrijd zal Spurs-manager Mauricio Pochettino sterken in zijn gedachte om opnieuw voor een smalle speelwijze te gaan kiezen. Dat wordt waarschijnlijk de 4-4-2-ruit, waarin Tottenham na het openingsdoelpunt van Ajax ging spelen.
De @LaptoptrainerNL kijkt voor VoetbalPrimeur naar de belangrijkste wedstrijden in binnen- en buitenland en probeert op een begrijpelijke wijze de theoretische kant van het voetbal te belichten.