Waarom Spurs een gunstige tegenstander is en waar de kansen liggen voor Ajax

Door Koen Bloks

Het Ajax van Erik ten Hag lijkt wat betreft speelwijze het meest op het Manchester City van Pep Guardiola. Ondanks het verlies van The Citizens lijkt een treffen met Tottenham Hotspur niet ongunstig. Met eerder al Real Madrid, Juventus en nu dus Tottenham, treft Ajax opnieuw geen ploeg die met frivool en aanvallend spel het de tegenstander moeilijk wil maken. 

Hoewel Spurs onder Mauricio Pochettino aanvallend voetbal met druk vooruit kan spelen, lijkt dit tegen Ajax niet te gaan gebeuren. Tottenham heeft met dit aanvalsplan weinig succes geboekt in eerdere wedstrijden tegen teams die goed aan de bal zijn. Dankzij een meer verdedigende speelwijze lukte het in de Champions League wel om succes te boeken. Zonder veel pressie vooruit vangen de Engelsen de tegenstander op in een 4-2-3-1 of 4-1-4-1 formatie.

Tottenham verdedigt rondom de eigen zestien compact. Het verschil met Juventus is dat de Italianen zich naar de zijkant én naar de bal laten lokken. Daardoor ontstaan ruimtes tussen de linies en aan de overzijde. Ook geeft Juventus meer ruimte weg tussen doelman en de verdedigende lijn.

Verdedigend lijkt Tottenham een lastigere opponent om doorheen te spelen dan Juventus. Ajax creëert echter kansen tegen elke tegenstander, met horizontale rotaties en verticale loopacties van David Neres en Donny van de Beek. Manchester City gaf Ajax al het goede voorbeeld bij de twee openingsdoelpunten.

De smalle en in het centrum gepositioneerde verdediging van Tottenham werd nog smaller gemaakt door slimme loopacties vanuit het centrum. De backs knijpen extra waardoor er meer vrijheid op de flank ontstaat. Een verschil tussen Man City en Ajax is dat bij de Ajacieden de breedte vooral gemaakt wordt door de backs van Ajax. Bij de Engelsen stonden daar Bernardo Silva en Raheem Sterling, die met veel ruimte een één-tegen-één konden starten en scoren.

Voorafgaand aan de openingstreffer maken zowel David Silva als De Bruyne afleidende runs door het centrum van het veld. Het opent de ruimtes op de flank doordat Spurs nog smaller komt te verdedigen. Voor Ajax kan het interessant zijn om Ziyech breed aan de flank te houden.

In aanvallend opzicht missen de Engelsen Heung-min Son (schorsing) en Harry Kane (blessure) tijdens het eerste duel met Ajax. Daarmee treffen de Amsterdammers een gemankeerde voorhoede en een elftal dat teveel zal moeten teren op de individuele kwaliteiten van Christian Eriksen, Dele Alli, Lucas Moura en de traptechniek van Kieran Trippier. Het balbezit controleren en Ajax-spelers langzaam uit positie manoeuvreren, is een principe dat niet voor Tottenham Hotspur is weggelegd. Dat komt de Amsterdammers goed uit. Ajax wil de ruimte verdedigen, maar verdedigt in de praktijk vaak de directe tegenstander. Een ploeg als Manchester City 'leeft' van dit soort intenties.

Ajax verdedigt bij vlagen niet compact en in de zone. Daley Blind verdedigt zijn tegenstander op de middenlijn, Matthijs De Ligt staat ver uit positie op linksback, Nicolas Tagliafico volgt zijn mandekker op het middenveld en Lasse Schöne is de centrale verdediger. Spurs heeft niet de voetballende kwaliteiten om lange fases in balbezit te blijven en dit uit te buiten.

Ook het controleren van de omschakelmomenten naar verdedigen voor Ajax zal beslissend zijn in het treffen met Spurs. Met Moura, Son (in het tweede duel), Alli, Trippier en Danny Rose staat er veel dynamiek en snelheid in het team. Wanneer Ajax opnieuw het balvaste voetbal op de mat kan leggen en de omschakelmomenten kan, heeft het alle kansen om door te gaan. Daarmee zou het krijgen wat Manchester City eigenlijk had verdiend. 

De @LaptoptrainerNL kijkt voor VoetbalPrimeur naar de belangrijkste wedstrijden in binnen- en buitenland en probeert op een begrijpelijke wijze de theoretische kant van het voetbal te belichten.