Hoe de principes van Ten Hag bijdroegen aan de sensationele zege van Ajax
Door een sensationele overwinning op Juventus (1-2) plaatste Ajax zich dinsdagavond voor de halve finale van de Champions League. In deze analyse lees je het tactische verhaal van de wedstrijd.
Door Koen Bloks
De beginfase in Turijn was lastig voor Ajax: de ploeg van trainer Erik ten Hag kwam niet onder de druk van Juventus uit. De Italianen zetten druk op de defensie van de Amsterdammers vanuit een 4-3-1-2-formatie. Op deze manier creëerden ze een versterkt middenveld, met vaste mandekking op Frenkie de Jong.
Doordat Ajax met hoge backs speelde, moesten de buitenste middenvelders van Juventus kiezen tussen het middenveld dicht zetten óf uitstappen naar de backs. Dit leverde een veel te breed georiënteerd Juventus op, dat steeds minder grip op Ajax kreeg. Daarna kwam één van de Ajax-aanvallers, als ook Donny van de Beek, vrij om aan de bal te komen.
Ajax bouwt op. Juventus maakt een 4-3-1-2-formatie en zet Frenkie de Jong vast. Op foto 2 stapt Blaise Matuidi door, waarna Van de Beek of Dusan Tadic vrij komt. De Italianen volgen de aanvallers niet, waardoor die vrij aan de bal kunnen komen.
Op de momenten dat Ajax op de aanvallende helft terechtkwam, zorgde het voor dezelfde patronen als in het heenduel. Op eigen helft verdedigde Juventus nu wél compact. De Ajacieden herkenden dit en speelden in bijna elke aanval van links naar rechts of vice versa. De ploeg speelde opnieuw zo sterk aan de bal dat het in kleine ruimtes aan de bal kon blijven en verplaatsen, met kansen aan de horizontale overzijde tot gevolg.
Er ging bijna geen kans voorbij zonder dat Ajax met horizontale passing Juventus omspeelde. De Amsterdammers lokten de Italianen naar één zijde om vervolgens aan de overzijde toe te slaan. Daar stonden Joël Veltman, Hakim Ziyech en David Neres klaar om op zoek te gaan naar een key pass. Door aan de bal te blijven kwam Ajax sporadisch in omschakelmomenten naar verdedigen terecht. Bij balverlies dekten de verdedigers succesvol door op de helft van de tegenstander.
Ajax bleef zo de controle over de tweede helft houden. Daarbij liet het niet alleen horizontale passing in de aanval zien. Volgens de principes van Ten Hag brengt Ajax veel spelers tussen de linies. De tegenstander moet daardoor veel spelers in de gaten houden. Wanneer één speler zich uit de laatste lijn manoeuvreert, maakt Ajax daar dankbaar gebruik van.
Een andere aanvalsvariant dan de horizontale passing: Lasse Schöne positioneert zich in de rug van zijn mandekker, Frenkie de Jong doet alsof de pass naar David Neres aan de zijlijn gaat, Alex Sandro stapt uit en Schöne merkt dit op en gaat diep. Een nieuwe reactie daarop is het uitstappen van de mandekker van Dusan Tadic. Daardoor kan Tadic vrij in de zestien komen na een goede pass van Schöne.
Ajax speelt al wedstrijden lang frivool en sensationeel aanvallend voetbal. Toch is het te hopen dat de Amsterdammers in de volgende ronde het gevecht met Tottenham Hotspur aan mogen gaan. Een ploeg als Manchester City, dat met veel voetballend vermogen en controle over de bal speelt, kan weleens een héél lastige opgave worden.
Ajax verdedigt man-op-man, waarbij spelers als Matthijs de Ligt en Daley Blind makkelijk uit positie komen te staan. Dit betekent dat middenvelders in de verdediging terechtkomen om posities over te nemen. De aanvallers van Ajax volgen de aanvallende backs en komen als vleugelverdediger te spelen.
Maar verdedigende taken worden vanzelfsprekend beter uitgevoerd door echte verdedigers. Ploegen als Real Madrid, Juventus en ook Tottenham Hotspur zijn veel minder getraind om hier gebruik van te maken. Wanneer Ajax met zoveel balvastheid tegen Manchester City speelt, kunnen ze zelfs Pep Guardiola de stuipen op het lijf jagen.
De @LaptoptrainerNL kijkt voor VoetbalPrimeur naar de belangrijkste wedstrijden in binnen- en buitenland en probeert op een begrijpelijke wijze de theoretische kant van het voetbal te belichten.