WK-sprookje Marokko: Amrabat (35) pinkt traantje weg en hekelt relschoppers
Beretrots is Nordin Amrabat op de spelers van Marokko, waaronder zijn broer Sofyan Amrabat, die dinsdag ten koste van Spanje de kwartfinale van het WK in Qatar hebben bereikt. Minder blij is hij met de rellen die vervolgens zijn ontstaan in diverse steden. Amrabat is er teleurgesteld en boos over.
Marokko schreef historie door Spanje na strafschoppen uit te schakelen. In steden als Amsterdam, Rotterdam, Utrecht en Den Haag sloeg de feeststemming vervolgens om in rellen. Er werd vuurwerk afgestoken, spullen werden vernield en de ME moest optreden. "Ik zou het volgende willen zeggen: er is niets mooier dan het gevoel van eenheid tijdens het uiten van vreugde, maar blijf van andermans spullen af. Sloop niets, respecteer de politie en de mensen", zegt Amrabat.
"Neem een voorbeeld aan de Marokkanen in Marokko: miljoenen mensen op straat die gewoon een feestje vieren, lachen en plezier hebben met elkaar, samen de overwinning vieren. Zo houden we als Nederlandse Marokkanen een zure nasmaak over aan de historie die geschreven is op het WK. Dit is dood- en dood- en doodzonde en keur ik natuurlijk af. Ga met zijn allen feest vieren en ga de straat op, ook als Nederland wint, maar respecteer de normen en waarden."
Dan over het sportieve: door de zege op Spanje staat Marokko voor het eerst in de geschiedenis in de kwartfinale van het WK. "Je zag dat Marokko heel vermoeid was in de verlenging, omdat ze er zoveel energie instopten en alle ruimtes en gaten dichtliepen", zegt Amrabat. "Als je zelf balbezit hebt, kost dat minder kracht."
"Ik had stiekem gehoopt op penalty's of een doelpunt uit een counter. Een strafschoppenserie is uiteindelijk gewoon een loterij. Ik vestigde mijn hoop op Yassine Bounou en dat heeft prachtig uitgepakt. Het was één groot feest. Mijn televisie loopt een paar seconden achter, dus ik kreeg al appjes van familieleden die in het stadion zaten toen Achraf Hakimi de strafschop bij mij nog moest nemen. Het was een explosie van vreugde."
'Ongelooflijke boost'
"Dit succes geeft het Marokkaanse voetbal een ongelooflijke boost, waaronder de jeugdopleidingen en de clubs. Er gaat extra budget vrijkomen voor het jeugdvoetbal en accommodaties en ik heb al eerder gezegd dat iedere Marokkaanse speler voor Marokko zal kiezen", stelt Amrabat. "Dat zal nu alleen maar nog meer zijn."
"Marokko is zo'n voetbalgek land. Als je ziet hoe de spelers geadoreerd worden en hoe dankbaar de mensen zijn, zelfs met de spelers die niet zoveel spelen. Ze krijgen zoveel liefde. Als ik een nier zou mogen geven om twintig minuten in te mogen vallen tegen Portugal tijdens de kwartfinale van dit WK, dan had ik het gedaan. Een Marokkaanse jeugdspeler van een jaar of vijftien à zestien krijgt nu zoveel motivatie om daar ook ooit te staan."
In Nederland is er veel aandacht voor de verrichtingen van Hakim Ziyech, Sofyan Amrabat en Noussair Mazraoui, maar Amrabat noemt ook Bounou, de held van de penaltyserie, en centrale verdedigers Nayef Aguerd en Romain Saïss. "Bounou is een absolute topkeeper en Aguerd en Saïss spelen een puik toernooi, maar ik wil nog iemand noemen: Yahia Attiyat Allah, die steeds invalt voor Noussair Mazraoui. Dat doet hij met zoveel bravoure en energie, petje af. En Youssef En-Nesyri verdient ook meer credits. Die maakt zoveel vuile meters en zet zoveel druk voor het team, ongelooflijk. Hij wordt echt onderschat."
Broertje Amrabat
Vanzelfsprekend is Amrabat ook trots op zijn broertje Sofyan, die na afloop emotioneel de NOS te woord stond. Ook voor Amrabat was dat nieuw. "Sofyan is niet echt een emotionele jongen, meer een stoere kerel met een klein hartje. Ik ben zijn broer en heb hem de afgelopen tien jaar amper zien huilen. Dus toen ik hem zag huilen op televisie heb ik ook een traantje weggepinkt. Wat hij er allemaal voor doet en laat... Ongelooflijk welke stappen hij de afgelopen jaren heeft gezet."
"Hij heeft het voordeel dat ik ook voetballer ben, dus hij heeft alles al een keer meegemaakt en schrikt niet zo snel van een WK of Champions League. Het is een koele kikker. Dat hij zo emotioneel was heeft ook te maken met zijn rugblessure. 24 uur voor de wedstrijd had hij zoveel pijn, waardoor het onmogelijk leek om te spelen. Hij is de hele nacht en 's ochtends vroeg behandeld zodat hij op het veld kon staan. En dan dit laten zien, dan komen alle emoties eruit. Ik werd er ook emotioneel van. Heel veel mensen hebben een traantje gelaten, prachtig om te zien dat mensen zo meeleven."