'Bulgaarse maffia, wapens in de broek, in de kleedkamer, meteen vliegtuig gepakt'

Ribeiro hikte al een tijdje tegen het eerste van Feyenoord aan, toen hij in 2008 besloot om op huurbasis naar FC Dordrecht te vertrekken. In de voorbereiding scoorde hij namens Dordrecht tegen Feyenoord. "Gertjan Verbeek, toen de trainer, gaf na afloop van die wedstrijd toe dat hij het jammer vond dat hij nooit van me had gehoord. En het is zo doodzonde, want precies dát jaar maakten een hoop andere jonkies als Michel Janota, Mitchel Schet en Kevin Wattemaleo hun debuut. Sommigen speelden zelfs Europees voetbal", vertelt de voormalig jeugdinternational aan het Algemeen Dagblad.

Nadat hij in 2012 het profvoetbal verliet, probeerde Ribeiro het nog in het buitenland. Hij kreeg echter snel spijt van zijn transfer naar het Bulgaarse Etar Veliko Tarnovo. "Alleen de eerste maand heb ik loon gekregen. Ik heb een halfjaar in een hotel geleefd. Toen ik na een wedstrijd de Bulgaarse maffia, de wapens staken uit hun broeken, de kleedkamer binnen zag komen, heb ik een paar dagen erna direct het vliegtuig naar huis gepakt." Ribeiro kon fluiten naar zijn geld, terwijl zijn vrouw hoogzwanger was. "Ik kreeg later via zaakwaarnemers nog aanbiedingen om in het buitenland te spelen. Oman, enzo. Maar daar had ik echt geen trek in. Ik raad jonge voetballers die naar het Oostblok kunnen aan om hun contract dubbel te laten checken door een advocaat."

Na een avontuur in Luxemburg en een tocht langs meerdere amateurclubs is Ribeiro neergestreken bij FC Maense, een Rotterdamse amateurclub waar meerdere spelers met Kaapverdische roots actief zijn. Daarnaast is hij werkzaam in een GGZ-instelling. "Denk aan mensen met autisme of zware depressies. Regelmatig moet er een crisisteam bijkomen, bijvoorbeeld wanneer er een suïcidepoging is. Ja, mensen vragen me regelmatig hoe ik alle ballen hoog houd."