Jong Oranje op rapport: Feyenoorders dé uitblinkers, toch twee onvoldoendes

Justin Bijlow – 8: De onbetwiste nummer één onder de lat is terug van blessureleed en bewees waarom hij de voorkeur kreeg boven Kjell Scherpen. Na 22 minuten moest hij plots een pegel van Jonathan Ikoné over de lat tikken, maar in de daaropvolgende corner ging het alsnog mis. Op de kopbal van Upamecano was Bijlow kansloos, al had hij misschien iemand bij de tweede paal moeten zetten. Na rust redde hij wederom knap op een verraderlijk schot van Faitout Maouassa.

Jordan Teze – 6,5: Dit seizoen als centrale verdediger doorgebroken bij PSV, maar in Budapest speelde hij als rechtsback. Dat ging hem zeker niet slecht af: kordaat in de duels, comfortabel aan de bal en meestal voor de goede oplossing kiezend.

Perr Schuurs – 7,5: Eén van de hoogtepunten van de wedstrijd was zijn passje met buitenkant rechts, die een grote kans voor Kluivert inleidde. De Limburgse Ajacied begon wat weifelend, maar groeide daarna in de wedstrijd. Eén keer voorkwam hij zelfs met behulp van de paal een tegengoal, nadat hij te laat was om Botman rugdekking te geven. Geluk dwing je af, zullen we maar zeggen.

Sven Botman – 6: Hij weet inmiddels wat er gevraagd op dit niveau, als steunpilaar van de verrassende Ligue 1-kampioen Lille. Botman bewees inderdaad dat hij gegroeid is dit seizoen, al liet hij zich één keer pijnlijk foppen, door nota bene ploeggenoot Ikoné. Verder hield het aan de bal niet over.

Tyrell Malacia – 8: Al na tien minuten schopte hij Colin Dagba uit de wedstrijd, maar die overtreding was eerder toe te schrijven aan jeugdig enthousiasme dan aan boze opzet. Na dat moment groeide hij uit tot de grote uitblinker van Jong Oranje. Malacia is over het algemeen grilliger dan wenselijk voor een linksback, maar heeft wel degelijk grote mogelijkheden, bewees hij ook in Budapest.

Abdou Harroui – 7: Liet zich in balbezit ver terugzakken en werd een paar keer overlopen in de omschakeling, maar hield zich verder prima staande op het middenveld. Dat hij sterk aan de bal is, weten we inmiddels, maar Harroui kan ook bikkelen als het nodig is. De penningmeester van Sparta kan zich alvast in de handen wrijven.

Dani de Wit – 7: Bij AZ raakte hij zijn basisplek kwijt, maar in Jong Oranje is hij onomstreden en mag hij zelfs de aanvoerdersband dragen. Omdat Harroui zo ver terugzakte, moest hij feitelijk in zijn eentje de middellinie bewaken. Dat deed de aanjager uit Hoorn echter met verve, ondanks zijn vroege gele kaart.

Calvin Stengs – 5: Hij had op het grote EK gehoopt, maar moest het doen met een uitnodiging voor Jong Oranje. Ondanks een paar fijne flitsen - vooral de pass in aanloop naar de late 1-2 mocht er zijn - kon hij het ongelijk van Frank de Boer niet bewijzen. Stengs miste de eerste serieuze kansen voor Oranje en liet aan de overkant Upamecano uit zijn rug lopen, met de 1-0 tot gevolg.

Ferdi Kadioglu – 5,5: Op links hebben we niet veel van Kadioglu gezien. De Arnhemmer kwam pas in beeld als hij richting het centrum trok. Op zijn arbeidsethos was weinig aan te merken, in de tweede helft kwam hij meer aan bod, maar Kadioglu slaagde er over het algemeen niet in om zijn stempel te drukken.

Myron Boadu – 6,5: Zijn goals vlak na rust en vlak voor tijd waren mooi meegenomen, want hij leek wel degelijk buitenspel te staan. Boadu had verder namelijk een knap lastige avond tegen topverdedigers Upamecano en Ibrahima Konaté. Als hij AZ verruilt voor een buitenlands avontuur – misschien komende zomer al – komt hij vrijwel wekelijks tegen dit soort reuzen te staan. Nogmaals: een spits wordt uiteraard beoordeeld op zijn goals en niet op zijn veldspel, maar Boadu moet nog wat stapjes zetten.

Justin Kluivert – 5: Zijn eerste opvallende actie was een waardeloze corner na twintig minuten, die bijna een vrijgeleide voor een Franse counter opleverde. Op slag van rust kreeg hij plots, na het eerdergenoemde passje van Schuurs, een opgelegde kans, maar schoot hij wild over. Nee, het was niet de wedstrijd van Kluivert, die vlak voor tijd echter alles goed maakte met de winnende assist.

Invallers
Mitchel Bakker – x: Kwam er in minuut 78 in voor de geblesseerde Malacia en speelde te kort voor een beoordeling.

Azor Matusiwa – x: Loste tegelijkertijd Kadioglu af en speelde te kort voor een beoordeling.

Trainer
Erwin van de Looi – 7: Pas in het laatste kwartier van de reguliere speeltijd greep hij in: Frankrijk dreigde het middenveld te overlopen, maar Van de Looi corrigeerde en bracht Matusiwa in. Zijn selectie was absoluut niet op volle oorlogssterkte, maar de bondscoach wist zijn ploeg prima te bewapenen tegen één van de topfavorieten. Naar de positionering bij standaardsituaties mag echter kritisch gekeken worden: Stengs tegen Upamecano en Botman daarachter in de zone?