Evenepoel bij Anderlecht, vlak na zijn dubbelslag op het jeugd-WK van 2018

Van PSV-talent tot tijdritkanon: "Remco heeft de middenweg overgeslagen"

25 september 2019 om 10:15
Laatste update: 25 september 2019 om 16:07

Van Achter de Kazerne naar de Jaizkibel: Remco Evenepoel is net na de millenniumwisseling geboren, maar zijn jongensboek zou nu al geschreven kunnen worden. Hij joeg begin 2017 nog op een carrière als profvoetballer, maar ruilde KV Mechelen in voor Deceuninck-QuickStep en verbijsterde de wielerwereld met de ene na de andere overwinning. In eigen land wordt hij zelfs getipt als toekomstig Tour de France-winnaar. De weg naar de Champs-Élysées loopt via De Herdgang: een verhaal over de PSV-jaren van De Kannibaal uit Schepdaal.

Woensdag om 15.21 uur Nederlandse tijd mag hij een gooi doen naar eremetaal op het WK tijdijrden. Tussen 2011 en 2014 - lang voordat hij het jeugd-WK tijdrijden, het jeugd-WK op de weg, het 'grote' EK tijdrijden én de Clásica San Sebastián op zijn naam schreef - speelde Evenepoel in de jeugdopleiding van PSV.

Bovenkant van de groep
Toenmalig jeugdtrainer Kristof Aelbrecht zag zijn landgenoot regelmatig aan het werk tijdens de trainingen. "Een typisch linkspootje", herinnert de huidige assistent-trainer van Fortuna Sittard zich in gesprek met VoetbalPrimeur. "Een technisch begaafde middenvelder, sterk inzicht, aardig loopvermogen, goede basistechniek... En een tikkeltje eigenwijs."

Dat hij in de voetsporen van zijn vader Patrick Evenepoel zou treden, leek toen nog ondenkbaar. "Hij had meer interesse in wielrennen dan de gemiddelde voetballer, maar hij sprak er nooit zo vaak over." Sterker nog: Evenepoel had volgens Aelbrecht genoeg kwaliteiten om te slagen als profvoetballer. "Hij speelde niet in de meest talentvolle lichting, zeker in vergelijking met die van 1999 (met onder meer Armando Obispo, Cody Gakpo, Leandro Fernandes en Jordan Teze, red.). Maar hij zat wel aan de bovenkant van die groep, met nog twee spelers."

Om vijf uur al in het busje
Ook ex-ploeggenoot Arne Bens had vertrouwen in de latere wielergroeibriljant. "Als je ziet hoe gedreven hij is, dat was hij als voetballer ook al. Zowel binnen als buiten de lijnen." Evenepoel was bereid om veel offers te brengen: tijdens zijn eerste PSV-seizoen woonde hij nog niet in een gastgezin en maakte hij lange dagen. "Elke dag met het busje op en neer: hij was om vijf uur, half zes 's ochtends al op pad."

De twee Belgen zaten samen in de klas en waren ook elkaars concurrenten op het PSV-middenveld. "Ik heb wel eens voor hem op de bank gezeten. Hij speelde wat hoger en was fysiek ook sterker. Maar van rivaliteit was geen sprake", verzekert Bens, tegenwoordig spelend voor KVV Thes Sport, op het derde niveau van België.

Kapitein en Rode Duivel
Later groeide hij als linksback uit tot jeugdinternational van België. Aelbrecht zag Evenepoel als 'kapitein' aan het werk bij de jonge Rode Duivels en was onder de indruk. "Veel dreiging naar voren en loopvermogen... Ik had wel het gevoel: dat zou wat kunnen worden. Lastig om te zeggen hoe ver hij had kunnen komen, maar de voorwaarden om door te groeien waren er."

Evenepoel was toen al vanwege familieredenen naar Anderlecht verhuisd. Na twee succesvolle seizoenen en een mindere derde jaargang, vertrok hij begin 2017 naar KV Mechelen. Daar kwam hij met Vince Colpaert een oude PSV-bekende tegen, maar hun hereniging zou niet lang duren. "Mechelen wilde hem graag, maar Anderlecht deed kinderachtig. Ze wilden hem niet vrijgeven en hij mocht alleen maar oefenwedstrijden spelen, terwijl we elk weekend competitie hadden. Toen heeft hij twee keer gespeeld in een half jaar. Hij was de meest ambitieuze en gemotiveerde, hij bleef hard werken op de training, maar hij vond het minder leuk."

 
 
 
 
 
Dit bericht bekijken op Instagram
 
 
 
 
 
 
 
 
 

#10yearchallenge 2009: BEST PLAYER OF THE INTERNATIONAL TOURNAMENT IN WASQUEHAL 2018/2019: WORLDCHAMPION & @deceuninck_quickstepteam RIDER 😜🤙🏼🐺

Een bericht gedeeld door Remco Evenepoel (@remco.ev) op

De overstap
In april 2017 was het plotseling tijd om het over een andere boeg te gooien. "Ik dacht dat hij wel door zou kunnen breken. Hij was altijd al met zijn fysiek en met krachttraining bezig, maar hij was de voetbalwereld een beetje beu. Toen hij stopte met voetballen, twijfelde hij tussen hardlopen en wielrennen", weet KFC Diest-speler Colpaert nog. Het werd de tweede optie en het vervolg is inmiddels bekend. "Heel opmerkelijk. Zo lang iets anders doen en dan ineens dit presteren, dan ben je een natuurtalent", steekt Aelbrecht zijn bewondering niet onder stoelen of banken.

Zijn vliegende start in het profcircuit - "Hij heeft de middenweg overgeslagen", aldus Colpaert - is voor de regerend Europees kampioen tijdrijden geen reden om te gaan zweven. "Hij is geen arrogante jongen. Tegenover mensen die hij nog van vroeger kent, gedraagt hij zich nog hetzelfde", benadrukt Bens, die zijn oude maatje af en toe nog spreekt. "Ik heb hem al even niet gezien, maar ik heb nog contact met hem en we hebben een goede verstandhouding."

(Hein Nooijens/VoetbalPrimeur)