Waarom Ihattaren nú al zo goed is en PSV met de tiener goud in handen heeft

Door Ruud Bijnen

Wanneer PSV balbezit had tegen NAC, was Ihattaren vrijwel altijd te vinden tussen de linies. Op '10' vond de vooruitgeschoven middenvelder moeiteloos de ruimte tussen de verdedigers en middenvelders. Hij zocht naar een plek exact in het midden tussen de tegenstander. Ihattaren benutte de ruimte optimaal en creëerde daarmee tijd voor zichzelf wanneer hij de bal ontving van een medespeler. Ihattaren maakte in deze zone veel meters in de breedte om aanspeelbaar te zijn; dat lukte hem goed. 

Ihattaren vraagt de bal, half open gedraaid en precies midden tussen de verdediger en middenvelders van NAC. Hij krijgt daarmee optimaal de tijd zodra hij de bal ontvangt.

Opvallend was de creativiteit die de nummer 52 toonde. In een paar situaties zette Ihattaren meerdere tegenstanders tegelijk op het verkeerde been door op onverwachte momenten 180 graden van richting te veranderen. Daarnaast zette hij twee keer iemand alleen vrij voor de keeper met een steekpass en gaf hij zowel met links als met rechts een loepzuivere voorzet op snelheid en onder druk. Bij de tweede paal stond Luuk de Jong klaar om de voorzet binnen te knikken. Bij elkaar had Ihattaren in één wedstrijd zomaar vier assists kunnen afleveren - en dat voor iemand van net 17 jaar, die twee maanden terug debuteerde in de hoofdmacht. De potentie is dus zeker aanwezig.

Ihattaren zet Cody Gakpo met een steekpass vrij voor de keeper. Gezien de drukte is het geen eenvoudige bal om te geven.

Om de tiener met beide benen op de grond te houden, zal Mark van Bommel waakzaam moeten zijn. Wellicht heeft Ihattaren die gave zelf al in huis en laat hij zich niet gek maken door een overvloed aan complimenten die ongetwijfeld zijn kant op komt. Er is nog altijd ruimte voor verbetering. Zo laat hij zich nog weleens verleiden om tijdens balbezit van PSV aan de zijkant te ver naar de balkant te komen en in de weg te lopen van zijn medespelers of de ruimte te verkleinen.

En: vaak staat hij met de rug naar het doel van de tegenstander wanneer hij de bal vraagt. Tegen NAC wist Ihattaren tijdig te draaien, met name omdat zijn kijkgedrag (achterom kijken, net voordat de bal ontvangen wordt) hem redelijk in staat stelt te weten wat er in zijn rug gebeurt. Of dat ook lukt als het tempo van de wedstrijd een stukje hoger is, valt te bezien. Tegen NAC wist de stilist ook in lastige situaties zich in verreweg de meeste gevallen vrij te spelen of vond hij direct een teamgenoot. 

Ihattaren beweegt evenals Bergwijn met snelheid voorwaarts, naar de spits toe. De middenvelder neemt tegenstanders mee en daardoor wordt het voor hem lastiger om zijn dribbel effectief uit te voeren. Hier was het beter geweest om in te houden, naar de as weg te bewegen en zo tegenstanders bij Bergwijn weg te halen.

Opvallend: de beperkte bijdrage in verdedigend opzicht van Ihattaren tegen NAC. Wellicht is dat een bewuste keuze, ingegeven door de PSV-staf, om Ihattaren op jonge leeftijd vooral te laten ontwikkelen op zijn sterke punten en hem niet te zwaar te belasten. Extra verdedigend werk kan misschien achterwege gelaten worden, ook omdat Jorrit Hendrix en Pablo Rosario dat in zijn rug prima kunnen opvangen. Tegen NAC was het in ieder geval geen zichtbare tekortkoming in het spel van PSV. Of Ihattaren meer defensieve energie zal moeten leveren in lastige wedstrijden is de vraag. Voorlopig is het genieten van de creativiteit, hoge handelingssnelheid en tweebenigheid van de piepjonge nummer 10 van PSV.

Ruud Bijnen is als voetbalanalist werkzaam voor Almere City, bezig aan zijn master in coaching aan het Cruijff Institute en kijkt voor VoetbalPrimeur naar belangrijke wedstrijden.