Zelfs de batterij van Kuyt raakt op: drie voors en tegens van contractverlenging
De positie van Dirk Kuyt bij Feyenoord heeft nog nooit zo ter discussie gestaan als nu. In mei moeten de 36-jarige routinier en de Rotterdamse club besluiten of ze het aflopende contract net als vorig jaar gaan verlengen, of dat het tijd is voor een afscheid. VoetbalPrimeur zet drie voors en drie tegens op een rij van een contractverlenging van Kuyt bij Feyenoord.
Voors
Kuyt vecht zich altijd terug
Is Kuyt ooit een keer níét opgekrabbeld na een zware teleurstelling? Als iets de mentaliteit van Kuyt tekent dan is het wel zijn vermogen om keihard terug te vechten. Basisplaats kwijt? Kuyt verovert die op den duur zeker terug. Is het niet als rechteraanvaller, dan wel als middenvelder. Is het niet als middenvelder, dan wel als linksback. Het WK 2014 is daar misschien wel het beste voorbeeld van: Kuyt zou al op zijn retour zijn, mocht blij zijn dat hij bij Oranje zat en na twee groepswedstrijden dook de routinier toch weer op in de basis, om uiteindelijk als linksback te schitteren.
Unieke routinier in de Eredivisie
De voornaamste zoektocht van de clubs in Nederland is de zoektocht naar ervaring. Talent is er genoeg in de Eredivisie, maar hoe zorg je voor een goede balans op het veld en wie kan de leidersrol in de kleedkamer vervullen? Feyenoord heeft nu eindelijk die schat aan ervaring in de persoon van Kuyt en een vertrek van de 36-jarige routinier betekent dat de Rotterdammers op dat belangrijke vlak weer enorm moeten inleveren.
Concurrentie in aanval op weg naar uitgang
De veelzijdigheid van Kuyt kan Feyenoord volgend seizoen goed van pas komen. De ontevreden Michiel Kramer vertrekt zo goed als zeker als tweede spits, Steven Berghuis keert in principe terug naar Watford en de kans dat Bilal Basacikoglu de Kuip verlaat is ook realistisch. Blijft over: Nicolai Jörgensen en Eljero Elia. Als Kuyt zich in een rol als reservespits kan vinden, kan hij nog van grote waarde zijn.
Tegens
De batterij loopt nu écht leeg
De tijd dat iedereen stelde dat Kuyt nog wel tien jaar zou kunnen voetballen, tot ver na zijn veertigste, is wel voorbij. Ook bij Mr. Duracell blijkt de batterij op te kunnen raken. Voor het eerst dit seizoen is zichtbaar dat Kuyt het tempo van de wedstrijd niet altijd kan bijbenen. En gezien het feit dat mentaliteit en werklust zijn grootste kwaliteiten zijn, is dat een serieus probleem.
Een jaar lang de mokkende reserve
Kuyt heeft nu twee wedstrijden (tegen FC Groningen en tegen PSV) op de bank gezeten en het gaat over weinig anders bij Feyenoord. Hoe zou dat zijn als hij een heel jaar op de bank moet plaatsnemen? Natuurlijk is er een grote rol voor de media in de discussie rond het passeren van Kuyt, maar zelf heeft de Katwijker er ook weinig aan gedaan om die verhalen weg te nemen uit de pers. Sterker, na zijn eerste reserveplek stelde hij in een fase waarin Feyenoord alle aandacht nodig heeft voor de titelstrijd: "Ik dacht als aanvoerder een streepje voor te hebben. Dat ik met mijn ervaring een verlengstuk ben." Dat belooft weinig goeds voor een heel jaar banken.
Een afscheid door de voordeur
Kuyt heeft een prachtige carrière gehad bij FC Utrecht, Feyenoord, Liverpool, Fenerbahçe en Oranje en verdient een groots afscheid door de voordeur. Niet als vergeten bankzitter, maar als aanvoerder van de kampioen van Nederland. Hoe mooi zou het zijn als Kuyt, de verpersoonlijking van de honger van Feyenoord naar de titel, de eerste schaal voor de Rotterdammers sinds 1999 omhoog mag houden in zijn allerlaatste wedstrijd als Feyenoorder, of misschien zelfs als profvoetballer. Dat heet stoppen op je hoogtepunt.
Lees ook: Vier valkuilen voor Feyenoord op weg naar de titel: cruciale duels in drie weken