'Markie uit Almelo' haalt inspiratie uit Bosz: 'Wij snoerden iedereen de mond'

'Bosz is mijn inspiratiebron, wij snoerden iedereen in Nederland de mond'

13 september om 13:00
Laatste update: 13 september om 21:13

Mark Looms staat, met twaalf seizoenen in dienst van Heracles Almelo, hoog op het lijstje van trouwe clubiconen. In gesprek met VoetbalPrimeur blikt de 43-jarige ex-prof terug op zijn jaren op de Nederlandse velden, de nachtmerries die de jonge Luis Suarez hem gaf, een hectische huizenjacht met zijn hoogzwangere vrouw in Breda, zijn slepende heupblessure en inspiratiebron Peter Bosz. "Als trainer terug naar Heracles? Wie zal het zeggen..."

Onder de categorieën 'gepolijst' en 'verfijnd' zal Looms niet in het collectieve geheugen van Almelo te vinden zijn. De zoektermen 'strijd' en 'inzet' leveren daarentegen veel resultaten op. Het zijn de begrippen die dikgedrukt in het woordenboek van de oud-verdediger staan. "Daar moest ik het inderdaad wel van hebben", lacht de geboren Almeloër. "Er waren spelers die met meer talent geboren werden, laat ik het zo zeggen."

Debuteren onder Korbach
Gelukkig voor Looms gooide Frits Korbach, de legendarische trainer die tussen 1999 en 2001 aan het roer stond bij Heracles, de hardwerkende jongeling zonder pardoes voor de leeuwen. Met een snelle 'doe je best' van Korbach viel Looms in en was de 18-jarige jongen uit Almelo profvoetballer. "Dat vergeet ik nooit meer. Ik had volgens mij binnen een minuut mijn eerste gele kaart al te pakken." Weer klinkt er een lach aan de andere kant van de lijn. 

Dat hard werken loont, blijkt uit de imposante staat van dienst van Looms. Maar liefst 12 seizoenen lang draafde de linksback onvermoeid op en neer langs de lijn in Almelo. In die tijd maakte het clubicoon, naar eigen zeggen, alles mee. "Van een heel kleine club met nog geen duizend man op de tribune is het uitgegroeid naar wat het nu is. Ik ben heel blij dat ik daar een groot onderdeel van ben geweest."

De magie van Bosz
Het hoogtepunt van Looms' tijd bij Heracles was het kampioenschap in de eerste divisie. Met één punt voorsprong op grote concurrent Sparta Rotterdam werd in het seizoen 2004/2005 de titel binnengesleept. "Wij hadden toen echt niet het beste team. Ik kan me herinneren dat alleen de voorhoede van Sparta (Danny Koevermans, Ricky van den Bergh en Riga Mustapha, red.) al meer dan zestig doelpunten had gemaakt. Maar wij hadden een ploeg die voor elkaar door het vuur ging."

Bovendien beschikte Heracles tijdens dat seizoen over een extra wapen: Peter Bosz. Daar waar voorgangers Korbach en Gert-Jan Verbeek naast promotie grepen, kreeg de manager uit Apeldoorn het wél voor elkaar. "Bosz ging in op de details en tilde ons op tactisch gebied naar een hoger niveau. Ineens speelden we om het kampioenschap. Het jaar daarop werden we 'gewoon' dertiende in de Eredivisie, terwijl iedereen ons als degradatiekandidaat nummer één had bestempeld. Dat was een schitterende periode. Niemand had het verwacht, maar wij snoerden iedereen de mond."

Dat kan er maar één zijn...
Op het hoogste niveau van Nederland kruiste Looms de degens met spelers uit de buitencategorie. Van één aanvaller ligt hij 's nachts nog weleens wakker, zegt hij gekscherend. "Dat kan er maar één zijn", zegt Looms zonder twijfel. "Luis Suarez. Ik heb tegenover hem gestaan toen hij nog bij FC Groningen speelde en later ook nog toen hij bij Ajax zat. Hij was zo bizar goed. Hij kon binnenlangs, buitenom… Je wist gewoon niet hoe je hem moest dekken. Hij was gemeen in het veld en kreeg bovendien altijd de bal in de kluts mee." Volgens Looms toen al een speler uit de buitencategorie. "Net als Wesley Sneijder, Dirk Kuyt en Zlatan Ibrahimovic. Daar heb ik toch maar mooi tegen gespeeld."

Na 12 seizoenen in het zwart-wit en een verloren bekerfinale tegen PSV begon het voor Looms toch te kriebelen. Hoe ging het er ergens anders aan toe? Moest hij toch niet eens een stap maken? Het was niet dat hij het bij Heracles niet naar zijn zin had, begrijp hem niet verkeerd. "Ik was 'Markie Heracles' en daar was ik trots op. Ik hoorde zo'n beetje bij de inboedel en ik werd erg gewaardeerd", benadrukt Looms. "Maar toch, ik wilde achteraf geen spijt hebben. Toen kwam ineens NAC Breda."

Ragout in Breda
De lokroep van de De Parel van het Zuiden kon Looms, inmiddels 31 jaar oud, niet weerstaan. Vanwege zijn grote staat van dienst in Almelo werkte Heracles mee en dus werd de transfer snel beklonken. Misschien wel iets té snel. "Mijn vrouw was 38 weken zwanger", vertelt Looms als hij terugdenkt aan die periode. "Ga maar eens in een paar dagen tijd met een hoogzwangere vrouw een huis zoeken in Breda. Dat was echt hectisch. Ik moest na het weekend alweer op het veld staan en me focussen op het voetbal bij een nieuwe club."

Bij NAC ging er een wereld voor hem open. Looms beschrijft zijn eerste dagen in Breda dan ook als 'een hele happening'. "Bij NAC kon veel meer. Ik had ineens een eigen parkeerplaats met een naambordje. En tijdens de lunch een heel buffet met dingen als ragout en noem het allemaal maar op." Het contrast met Heracles kon bijna niet groter. "Daar was het tussen de middag een broodje met hagelslag en stond er een pak melk op tafel", grinnikt Looms. "NAC was een veel grotere club. Ik was 'Markie uit Almelo' en had nog nooit ergens anders gespeeld. Ja, daar moest ik wel aan wennen."

Heupklachten
Voor NAC speelt Looms slechts een handjevol wedstrijden. De grote boosdoener? Zijn heup. Door chronische klachten aan het gewricht kwam er in 2013 een vroegtijdig einde aan zijn spelerscarrière. "Dat was heel lastig om te accepteren", geeft Looms toe. "In het begin denk je: dat kan zo’n dokter allemaal wel zeggen met z’n witte jas, maar ik train mezelf wel weer fit." Die vlieger ging helaas niet op. "Ik kon mijn kinderen niet eens meer optillen. Dan moet je ineens stoppen met hetgeen wat je het allerliefste doet. Dat was best heftig en daar heb ik best lang last van gehad."

Looms was naar eigen zeggen zelfs 'helemaal klaar' met het voetbal. "Ik wilde er een tijdje niets meer mee te maken hebben. Totdat ik in gesprek kwam met een oud-trainer van mij, Gerhard Wermink. Hij was werkzaam bij de jeugd van PEC Zwolle en nodigde me uit een keer mee te lopen. Sindsdien was ik verkocht en heb ik besloten mijn trainersdiploma’s te halen."

Op eigen benen
Ook hier geldt voor Looms, die het hoogst haalbare nastreeft als trainer, het credo 'hard werken'. Na periodes in de jeugd van PEC Zwolle, FC Twente en FC Emmen begint de Almeloër aan zijn tweede jaar als eindverantwoordelijke van vierde divisionist DETO uit Vriezenveen. "Ik ben mijn rugzak aan het vullen met ervaring en ik wil uiteindelijk de opleiding coach betaald voetbal volgen. Ik heb echt niet de illusie dat ik één, twee, drie hoofdtrainer word, maar ik wil mezelf blijven ontwikkelen. Wellicht kan ik straks een stap maken naar een club uit de Tweede Divisie of assistent worden bij een BVO."


Looms trekt nu lering uit zijn ervaringen als profvoetballer en de personen waar hij mee in aanraking kwam. "Peter Bosz is echt mijn inspiratiebron. Toen hij nog bij Olympique Lyon werkte, ben ik daar een keer geweest. Hoe hij traint en het tactische aspect overbrengt, dat is ongekend." Looms kijkt op tegen zijn oude leermeester bij Heracles. "Hoe hij is als mens, vind ik ook erg bijzonder."

Ook probeert Looms de mentaliteit van oud-ploeggenoten als Kwame Quansah en Martin Pieckenhagen over te brengen op zijn pupillen. "Kwame viel nooit echt op, maar hij deed er alles aan om de wedstrijd te winnen. Hij nam de boel op sleeptouw. En Martin? Het was bizar hoe hard die jongen trainde. Met zijn wilskracht nam hij iedereen mee. Dat zijn dingen die me altijd bijgebleven zijn en die ik mee wil nemen in mijn trainerscarrière."

'Markie' terug naar Almelo?
Bij DETO heeft Looms het enorm naar zijn zin. Het is een plek waar hij kan groeien als hoofdtrainer. "Ik kies er bewust voor om nu op mijn eigen benen te staan. Ik kan nu wel ergens assistent worden en - met alle respect - pionnetjes uitzetten, maar ik wil nu zelf beslissingen maken en zelf dingen voor elkaar krijgen met mijn team."

Wat de toekomst brengt, ziet Looms wel. In het mooiste scenario staat 'Markie uit Almelo' over een aantal jaar als hoofdtrainer van Heracles Almelo langs de lijnen, toch? "Haha, wie zal het zeggen", antwoordt het clubicoon nuchtertjes. "Heracles is gewoon mijn club. Het contact is er nog steeds. Maar wat ik nu doe, vind ik ook heel mooi. Wie weet, ooit in de toekomst…"

Beluister de nieuwste #DoneDeal over Memphis, het bijzondere project in Indonesië, Ajax en FC Buitenkans!