Oranje blijft subtopper, aldus kranten: 'Geluk van Koeman en labiele ploeg is op'

'Dramatisch einde droom Oranje', kopt het Algemeen Dagblad. Ollie Watkins zorgde in de negentigste minuut voor de beslissing. 'Terwijl de noordkant van het stadion ontplofte van vreugde, viel de zuidkant stil, ontgoocheld door één beslissend moment in blessuretijd. De spelers van het Nederlands elftal stortten meteen na het laatste fluitsignaal ontredderd in het gras.'

'Nederland heeft het EK verlaten met dezelfde status als waarmee Oranje aan het toernooi begon: die van subtopper', zo wordt geconcludeerd. 'Om écht verder te komen zal weer eens de scalp van een topland moeten worden gescoord. Dat lukte nu niet tegen Frankrijk en niet tegen Engeland.'

Wat meer dan het predicaat 'subtop' verdient, is de support van het Oranje-legioen in Dortmund. AD noemt het 'weergaloos'. 'Zelden in de historie speelde Nederland in zo'n voortreffelijke voetbalsfeer als op deze woensdag in Dortmund. De beroemde zuidtribune in het Westfalenstadion kleurde schitterend oranje, terwijl zich aan de andere kant een leger van Engelsen had verzameld, luidruchtig als altijd.'

'Het geluk was op'
'Oranje-droom keihard aan diggelen', kopt De Telegraaf. 'Nederland heeft het EK ondanks een onnodige nederlaag tegen Engeland met opgeheven hoofd verlaten. In een heerlijk voetbalgevecht, waarin Xavi Simons Oranje al snel hoop op de eerste EK-finaleplaats sinds 1988 gaf, moesten de spelers van Ronald Koeman door doelpunten van Harry Kane en Ollie Watkins uiteindelijk hun meerdere in de Engelsen erkennen.'

Valentijn Driessen constateert dat 'het geluk op was voor Koeman en zijn labiele ploeg'. 'Met een masterclass hogeschoolvoetbal blies Engeland het Oranje-sprookje uit', schrijft hij. 'Geluk was een doorslaggevende factor voor het feit dat Virgil van Dijk & co uiteindelijk tot de laatste vier reikten. Het toernooigeluk was tegen de Engelsen verbruikt.'

'Wie het toernooi later op papier ziet staan, zal zeggen dat Nederland een prima resultaat heeft geboekt. Wie weet dat Koeman in aanloop vijf potentiële basiskrachten voor het middenveld zag afhaken, zal extra respect opbrengen het bereiken van de laatste vier. Maar wie erbij zijn geweest, zullen wijzen op het labiele karakter van de ploeg en Koemans onvoorwaardelijke trouw aan spits Memphis Depay, die dit nooit terugbetaalde.'

'Wie eerlijk is, zal vaststellen dat Oranje de afgelopen maand geen moment aanspraak maakte op de Europese finale.'

'Hij is toch de Nederlandse revelatie van het EK'
In de Volkskrant klinkt er kritiek op 'de warrige, het spel kapot fluitende' Felix Zwayer, de scheidsrechter die Engeland een goedkope penalty gaf. 'De VAR, oorspronkelijk aangesteld om 'clear and obvious mistakes' uit het voetbal te filteren, duidelijke fouten dus, is zijn bevoegdheid allang te buiten gegaan door de scheidsrechter op de meest vreemde momenten te corrigeren. Ook nu. Zwayer nam het advies over en Kane benutte de strafschop.'

De vechtlust, 'de eeuwige gedachte aan herstel', de veerkracht en de omzettingen van Koeman worden geprezen. 'Dat alles woog aardig op tegen al die misverstanden, de verloren duels, het gebrek aan kansen, aan benodigde techniek op het hoogste niveau af en toe. De sloomheid soms, in bepaalde fasen.' Jerdy Schouten wordt 'toch de Nederlandse revelatie van het EK' genoemd. 'Het kon, de finale bereiken. Het kon ook niet.'

'Maar goed, al met al bracht Oranje gewoon te weinig aan de bal. Telkens dat voorzichtige opbouwen. Nooit eens een station overslaan, zoals dat heet. Geen verrassing in de opbouw, nauwelijks kansen, al kopte Dumfries nog op de lat na een hoekschop. Cody Gakpo, van de ster van het elftal opeens een wat slungelige man die telkens uitgleed op het door regen kletsnatte veld. Oranje herstelde zich redelijk, maar verloor.'

Volgens Trouw is Engeland de verdiende winnaar. 'Hoe moedig en volwassen Oranje zich ook in het zinderende Signal Iduna Park verweerd had, zo logisch was uiteindelijk toch de uitkomst van de tweestrijd geweest. Eigenlijk was het al verwonderlijk dat Oranje tot de laatste vier had gereikt in Duitsland. Daarvoor vielen er simpelweg te veel tekortkomingen te bespeuren in het elftal.'