'Sinds Ajax is mijn leven veranderd, overal waar ik binnenkom wordt gewezen'
Maurice Steijn heeft in de afgelopen periode bewust afstand genomen van 'het voetbal in Nederland'. De momenteel clubloze trainer ziet dat zijn leven in het afgelopen jaar qua bekendheid is veranderd, maar wil niet te veel kwijt over zijn tijd bij Ajax.
"Sinds mijn vertrek bij Ajax heb ik afstand genomen van het voetbal in Nederland", stelt Steijn in gesprek met De Limburger. "Ik ben bewust weinig in de pers verschenen. Ik denk dat het goed was om de boel even de boel te laten. Ajax is zo groot, óveral word je ermee geconfronteerd. (...) Inmiddels begint het weer te kriebelen en heb ik zin om aan de slag te gaan. Liefst zou ik half juni ergens beginnen, zodat ik bij een nieuwe club de hele voorbereiding kan meedraaien. Maar ik voel ook wel de rust om te wachten tot ik de juiste keuze kan maken. Ik ga niet zomaar ergens instappen als het goede gevoel ontbreekt."
"Sinds mijn aantreden bij Ajax is mijn leven veranderd qua bekendheid", vervolgt Steijn. "Dat wist ik van tevoren. Overal waar ik binnenkom, gaan hoofden omhoog, wordt er gewezen, willen mensen met me op de foto. Geen probleem, ik zal nooit nee zeggen. Dat iedereen een mening over me heeft, boeit me niet. Hoe hoger je komt, hoe meer meningen. Mijn waarheid is die van de kleine kring mensen om me heen. Van hen die dicht bij me staan. Ik ben vijftig en heb zoveel meegemaakt dat ik echt niet wakker lig van wat analist Piet of journalist Jan van me vindt. Ook als de druk toeneemt kan ik me redelijk afsluiten."
Verder wil Steijn weinig woorden meer vuil maken aan zijn periode in Amsterdam. "Het hoofdstuk Ajax is helemaal afgesloten en ik wil er niet te veel over zeggen. Als ik dat doe, is het morgen weer overal terug te lezen. Ik gun iedereen bij de club het beste en hoop dat ze de weg naar boven inzetten. Met mij is het geen goed huwelijk geweest, dat kan gebeuren, no hard feelings. Als je moet vertrekken bij een club is dat nooit leuk, dus dat gold voor mij nu ook. Je begint vol ambities, als het niet lukt doet dat pijn. Maar als ik eerlijk ben: toen ik weg moest als trainer bij ADO raakte me dat véél meer. Dat was mijn eerste job, het is nog altijd mijn club. Ik heb er gespeeld, mijn zoon Sem speelde er in de jeugd. Dat deed écht pijn. Bij Ajax voelde ik vooral teleurstelling, meer niet."