Van Feyenoord naar derde niveau België: 'Schrok me het leplazarus van het tempo'

"Toen ik bij Patro terechtkwam, ging er een wereld voor me open", vertelt Dijkhuizen terwijl hij vanaf het trainingscomplex van de Belgische tweededivisionist naar huis rijdt. Het is een klein stukje, want thuis is voor de geboren Hagenees de omgeving van Kerkrade, een overblijfsel van zijn tijd bij Roda JC. Hij woont inmiddels al jaren in Limburg, al had hij dat zelf nooit verwacht. 

"De eerste paar maanden dachten we echt: waar zijn we in godsnaam beland? Nu zijn mijn kinderen hier opgegroeid en hebben we als gezin een leven opgebouwd. We hebben het hier enorm naar onze zin. Als we teruggaan naar de Randstad om familie op te zoeken, denken we altijd hetzelfde: hup, snel weer naar het zuiden."

Feyenoord, Sparta & Roda
Dijkhuizens weg verliep niet zonder slag of stoot. Tot zijn vijftiende speelde de verdediger in de jeugd van Feyenoord met generatiegenoten Jordy Clasie, Bruno Martins Indi, Stefan de Vrij en Luc Castaignos. Na een zware hamstringblessure krijgt Dijkhuizen van de Rotterdammers te horen dat hij als tweedejaars B-junior in het tweede elftal aan het seizoen moet beginnen. "Dat zag ik niet zitten", geeft hij eerlijk toe. 

Bij stadgenoot Sparta Rotterdam werd de vijftienjarige Dijkhuizen met open armen ontvangen. "Dat was echt een warm bad. Daar ben ik onder Orlando Trustfull en Arjan van der Laan helemaal opgebloeid en heb ik mijn eerste stappen in het betaald voetbal kunnen zetten." Die keuze bleek het startsein voor een mooie carrière in Nederland, met onder meer 54 wedstrijden in het eerste van Sparta en 142 duels in het geel van Roda. 

𝗛𝗘𝗡𝗞𝗜𝗘 HENKIE 𝗛𝗘𝗡𝗞𝗜𝗘

Oud-verdediger Henk Dijkhuizen is sinds vandaag 29 lentes jong 🥳🎂

De rechtsback, die zijn Jong Oranje-debuut maakte tijdens zijn tijd in Kerkrade, speelde in totaal 142 duels voor onze club.#Gefeliciteerd pic.twitter.com/6d6aeOS0QS

— Roda JC Kerkrade (@RodaJCKerkrade) June 9, 2021

Na afgeketste onderhandelingen met VVV-Venlo en een korte periode bij TOP Oss, klopt Patro Eisden in 2020 op de deur. Of de verdediger net over de grens in België wilde komen voetballen, op het derde niveau welteverstaan. Dijkhuizen accepteert het aanbod en loopt sindsdien met een paars-wit embleem op zijn borst, in een naar eigen zeggen heel ander deel van de voetbalwereld.

Welkom in België
"Ik kreeg te maken met de Belgische methode, dat was even wennen", lacht Dijkhuizen. "Het is een heel andere manier van werken en trainen. Ze doen daar zoveel zonder bal, dat was ik niet gewend. Toen ik daar net kwam, gingen we looptrainingen doen. Het was warm, en die gasten hadden er een tempo opzitten… Daar schrok ik me het leplazarus van. Op een gegeven moment kon ik écht niet meer en viel ik languit op het gras. Ik dacht dat ik flauw zou vallen", vertelt hij in geuren en kleuren. "Het mooiste: die trainer kwam naar me toe en lachte me gewoon uit. Hij zei: 'Welkom in België'. Toen wist ik gelijk hoe het er daar aan toe ging."

Bij Patro maakt Dijkhuizen ook kennis met Anis Hadj-Moussa. "Die heeft me wel eens dolgedraaid op de training, ja. Als je ziet wat hij kan op de vierkante meter... Maar ik deel nog wel eens een tikkie uit, dat vinden die buitenspelers niet zo leuk." De 22-jarige Hadj-Moussa wordt op dit moment gehuurd door Vitesse en maakt na dit seizoen de overstap naar Feyenoord, al verwacht Dijkhuizen dat het plafond van de Algerijn hoger ligt. "Ik kijk er niet raar van op als hij nog verder komt."

Inmiddels is de 31-jarige verdediger 'die trainer' (Stijn Stijnen, red.) dankbaar voor de 'militaire' voorbereiding van Patro. "We lopen ons helemaal stuk, maar daardoor hebben we echt een voorsprong op de rest. Het heeft ook te maken met je mentaliteit. Je lichaam zegt: ik wil stoppen, maar je kán niet stoppen. Uiteindelijk hebben we daar profijt van. Wij kunnen met Patro tot de negentigste minuut gas geven en daardoor overlopen we vaak in de tweede helft onze tegenstander."

Op naar het hoogste niveau
De aanpak van Stijnen werpt zijn vruchten af, want in het seizoen 2022-2023 verovert het bescheiden clubje uit Maasmechelen, mét basisspeler Dijkhuizen, de titel op het derde niveau. "Dat zal niet alleen door mij komen", klinkt het schaterlachend wanneer hem naar dat seizoen gevraagd wordt. "We hebben de goede weg ingeslagen. Daar kan je de trainer een compliment voor geven. Het kampioenschap was echt mijn mooiste moment. Toen ik hier tekende, was dat ook mijn doel. Terugkeren in het betaald voetbal. Nu gaan we proberen de Eerste Klasse te bereiken."

Die doelstelling is niet uit de lucht gegrepen. Sterker nog, dit seizoen deed Patro gelijk weer mee om promotie naar de Jupiler Pro League, maar strandde het in de play-offs. De ontwikkelingen die de club doormaakt kunnen niet los gezien worden van de komst van investeerder Coley Parry en de Common Group eind 2021, meent Dijkhuizen. De Amerikaan, die in Nederland zijn gewenste overname van Vitesse zag klappen, is cruciaal gebleken voor het sportieve succes van de Belgen.

 
Tevreden man
"Ik kan alleen maar mijn dank naar die man uitspreken, want hij heeft de club geholpen de weg omhoog in te slaan. Alle beloftes die hij deed, is hij nagekomen." Blijft Dijkhuizen ook na dit seizoen onderdeel uitmaken van de opmars van Patro Eisden? "Goede vraag", klinkt het. Dan blijft het ineens ongewoon stil aan de andere kant van de lijn.

"Ik reed over de grens, dus ik viel weg!", verontschuldigt Dijkhuizen zich een twintigtal seconden later. "Waar waren we? Oh ja, toekomstplannen. Ik zit hier goed, maar mijn contract loopt af. Ik speel alles, dus het lijkt me logisch dat we gaan praten. Ik hoef niet per se ver weg naar het buitenland, want ik heb mijn gezinnetje ook", besluit Dijkhuizen. Hij zit goed in het zuiden, het straalt af van alles wat hij zegt. Al laat de goedlachse voetballer de deur met een knipoog op een kiertje staan.

"Tenzij er natuurlijk een grote zak geld komt…"