Oranje op rapport: zeven onvoldoendes na afgang tegen Frankrijk

Jasper Cillessen – 4,5: Hij zal zich zijn terugkeer in Oranje iets anders hebben voorgesteld. Vooral bij de 2-0 zat de NEC-keeper helemaal mis. Hij redde dan wel weer goed op een kopbal van Konaté, maar toen was het kwaad al geschied.

Jurriën Timber – 5: Samen met ploeggenoot Berghuis stond hij nog wel aan de basis van de eerste geslaagde Oranje-aanval, maar de Oranje-defensie was vaak gatenkaas. Timber liep er een paar keer verloren bij en had ook niet altijd oog voor loopacties van zijn directe tegenstanders.

Lutsharel Geertruida – 6: Aan de bal liet Geertruida aanvankelijk zien dat hij met vertrouwen speelt, maar verdedigend werd de debutant al snel aan zijn lot overgelaten. Bij twee goals had hij een wat ongelukkige rol. In de duels liet hij zich niet zomaar in de luren leggen door Kylian Mbappé. Dat ging hem zelfs beter af dan Timber. Zijn blessure zal Feyenoord zorgen baren.

Virgil van Dijk – 5: De aanvoerder en leider van Oranje liet de afstraffing vrij gelaten over zich heen komen, zo leek het. Precies wat Marco van Basten hem al meer dan eens aanrekende. Hij had meer kunnen betekenen voor jonge teamgenoten als Geertruida en Timber.

Nathan Aké – 6: Met een uitstekende ingreep voorkwam de linksback dat Kingsley Coman er na een kwartier al 3-0 van maakte. Als één van de weinige Oranje-spelers liet hij zich niet als een lammetje naar de slachtbank leiden.

Marten de Roon – 4: Niet alleen Taylor werd overklast op het middenveld, ook De Roon presteerde ver onder de maat. De controleur wordt geacht altijd oog te hebben voor de organisatie, maar hij was meer dan eens een Franse aanvaller kwijt. Antoine Griezmann had het uitstekend naar zijn zin.

Kenneth Taylor – 3,5: Mede doordat Mats Wieffer niet okselfris was viel de keuze op Taylor om Frenkie de Jong te vervangen. De Ajacied begon meteen belabberd. Hij werd afgetroefd bij de snelle 1-0 en in kansrijke positie was een pass op Memphis niet maat. Op het Franse niveau was hij niet berekend op zijn taak en na een halfuur werd hij uit zijn lijden verlost.

Georginio Wijnaldum – 5,5: Koeman is terug en ook Wijnaldum is terug. Hij was na 18 minuten dicht bij de aansluitingstreffer, maar maaide over de bal heen. De aanvallende middenvelder had niet veel later wel een goede actie, eindigend met een schot op goal. Hij mist ritme, maar bij vlagen liet Wijnaldum zien wél te weten wat op dit niveau gevraagd wordt.

Steven Berghuis – 5: Een paar keer liet Berghuis nog wel wat aardige dingen zien. Het was alleen veel te weinig, zoals dat voor heel Oranje van toepassing was. Als rechtsbuiten bleek hij moeite te hebben zodra het tempo omhoog ging. Malen bracht iets meer dreiging.

Memphis Depay – 5: In de topduels wordt automatisch naar Memphis gekeken, maar de Atlético-aanvaller gaf nauwelijks thuis. Toegegeven, het is niet makkelijk voor een spits in zo'n wedstrijd, maar Memphis was soms onzichtbaar, vaak slordig en kwam er eigenlijk niet echt aan te pas. Zijn gemiste penalty paste helemaal in het beeld van de avond.

Xavi Simons – 6,5: Geen fijne omstandigheden voor een basisdebuut, maar de negentienjarige Simons verweerde zich nog het felst tegen de Franse suprematie. Als aanvallende middenvelder bemoeide hij zich steeds meer met het spel. Een optreden dat wel wat zegt over hemzelf, maar ook over zijn teamgenoten.

Invallers
Wout Weghorst – 5,5: Weghorst zette meteen de toon door een stevige beuk uit te delen. De spits sleurde en voegde zo wat energie toe, maar er viel vanavond ook voor hem geen eer te behalen.
Daley Blind – x: Speelde in zijn honderdste interland te kort voor een beoordeling.
Davy Klaassen – x: Speelde te kort voor een beoordeling.
Donyell Malen – x: Speelde te kort voor een beoordeling.
Tyrell Malacia - x: Speelde te kort voor een beoordeling.

Ronald Koeman – 4,5: Al na acht minuten keek Oranje tegen een 2-0 achterstand aan en konden alle plannen de prullenbak in. De keuze voor Taylor en De Roon als controleurs pakte bijzonder slecht uit. Ronald Koeman begon al snel met reperatiewerkzaamheden, Timber en Geertruida wisselden van positie en Weghorst viel snel in voor Taylor, maar het mocht allemaal niet baten. Was het dan toch naïef om met zoveel afwezigen 4-3-3 te willen spelen?