'Schreuder legde een halve wereldreis af, uit respect voor de familie'

In de winterstop gaf niemand ook maar een stuiver voor de kansen van PEC, maar na de winterstop is handhaving ineens weer realistisch. De eerste twee zeges na de winterstop zetten een knappe comeback in gang waardoor het voor de concurrenten zweten geblazen is. De hand van Schreuder is duidelijk zichtbaar.

"Bikkelhard, maar dan in positieve zin. Hij is gewoon heel duidelijk", zegt Wilco van Dijk, de assistent-trainer van SDVB die met Schreuder samenwerkte. "Hij vraagt veel van zichzelf, maar ook van de mensen om hem heen. Ga je daarin mee, dan steunt hij je maximaal, doe je dat niet of lig je dwars, dan heb je een probleem. Het maakt hem echt niet uit of je net komt kijken of al tien jaar meeloopt. Het is niet zo dat hij dingen deed die ik nog nooit gezien had, maar het was de manier waarop. Hij zat er écht kort op. Ik snap best dat ze bij PEC dachten: wat gebeurt hier? Dit waren ze niet gewend. Hij heeft de spelers achter zich weten te krijgen." 

Vraag het iedereen die met Schreuder gewerkt heeft en ze zullen allemaal hetzelfde zeggen. "Dat is ook Dick, dan moet het ook gaan zoals hij het wil. Ik sprak Dick voor de wedstrijd PEC - FC Groningen. Hij vertelde mij dat ze in het begin trainden op het veld waar daarvoor ook op gespeeld werd. Dat vindt hij onbegrijpelijk en niet kunnen, dan maakt hij daar ook direct werk van. Dat is typisch Dick: hij vraagt het maximale en wil dan ook het maximale hebben, dus ook een goed veld waar hij met zijn team op kan trainen."

"Ik ben zes jaar bestuurslid geweest en was betrokken bij de aanstelling van Dick. Daarna was ik nog assistent van hem. We hebben wel eens met de neuzen tegen elkaar gestaan. Poh, dat kon soms botsen. Hij was zo gedreven dat hij soms op mijn stoel ging zitten en dat accepteerde ik niet. Dick zal nooit met iemand werken die er niet hetzelfde instaat als hij, maar op de training is het gelijkwaardig. Ik kreeg dan net zoveel verantwoordelijkheid als hij. Ook dat is Dick."

VV Katwijk
Schreuder vertrok na SDVB samen met huidig AFC-trainer Uli Landvreugd naar het Engelse Barnet, waar zij Edgar Davids opvolgden. Schreuder kwam daarna terecht bij Katwijk, de huidige koploper van de Tweede Divisie. In het vissersdorp zou Schreuder 3,5 jaar werken. Hij wist de club van de Hoofdklasse naar de top van de Tweede Divisie te brengen en vestigde zijn naam als toptrainer in het amateurvoetbal. Robbert Susan, al jarenlang de aanvoerder van Katwijk, dreunt de verhalen zo op als het over Schreuder gaat. "Dick kwam in het jaar dat we degradeerden naar de Hoofdklasse, dus hij moest wel wat bewerkstelligen, maar hij had het heel snel op de rit. Knettergek en recht voor z'n raap, maar ook goudeerlijk. Dat hij knettergek was heb ik trouwens al een keer eerder gezegd. Toen reageerde zijn broer Alfred: hahaha, zie je wel! Hij vond het prachtig dat ik dat zei."

"Simon Kistemaker tipte ons over keeper Atam Koroglu en hij kwam weer met de naam van Dick Schreuder", zegt Cees Bruinink, al zeven jaar technisch directeur van Katwijk en voor de aanstelling van Schreuder zes jaar hoofdtrainer. "Ik vind mezelf gedreven, maar hij was dat nóg meer. Ik heb nog nooit iemand meegemaakt die zo begeesterd, gepassioneerd en gedetailleerd is. In het begin was het erg wennen. Je hebt over het algemeen te maken met vrijwilligers waar je minder van kunt eisen dan van medewerkers die onder contract staan. Ja, dat heeft zeker in het eerste jaar wel eens gebotst. Toen we goed aan elkaar gewend waren, zag je dat de ploeg beter werd en dan ga je er makkelijker in mee."

Onder Schreuder moest Susan (34), bezig aan zijn elfde jaar bij Katwijk, ineens dingen doen hij niet gewend was. "Deze trainer heeft iets, dat had ik nog nooit meegemaakt. Hij dacht zó diep na. Een voorbeeld: ik stond altijd tussen het doel en de tegenstander maar moest van hem altijd vóór mijn tegenstander gaan staan. De eerste wedstrijden was ik alleen maar aan het zoeken achter me. Dick zei: nee, gewoon blind vertrouwen, doorstappen, hij coacht door, deze bal, lijn eruit… Allemaal van dat soort dingen."

"Ik wil zelf ook trainer worden en was daar met Dick wel eens over aan het sparren. Ik vroeg hem naar VCT en Raymond Verheijen (voetbalconditietraining, Verheijen is inspanningsfysioloog, red.). Dan zei hij: nee, doe ik niet aan. Natuurlijk had hij handvatten, maar hij zag wel of jij fit was of niet. Hij deed alles op gevoel, maar kwam dan ook met bewijs. Hij zei tegen een paar spelers: 'jullie zijn niet fit.' 'Echt wel, ik ben wel fit.' Deed hij een hartslagmeter om, allemaal in het rood: tak, tak, tak. Hij zag dat gewoon. Dan moet je wel gelijk hebben, anders ben je het snel kwijt en kun je nooit zo'n goede band ontwikkelen, omdat je onderling dan irritatie krijgt."

"Je kon Dick soms ook wel vervloeken, omdat hij bijzonder hard trainde en je echt het snot voor de ogen liet lopen. Hij is spijkerhard. Je hoefde het echt niet te flikken om iets terug te zeggen tegen hem, want hij schold je helemaal verrot. Maar je accepteerde het wel van hem, hij kon dat maken. Dick liet je geen seconde met rust op de training. Hij zag iedere bal die je gaf en ieder loopje dat je op negentig procent deed in plaats van op honderd procent."

"In de rust zei hij wel eens wat, waarvan ik dacht: rot op, kan nooit, klopt niet. En dan bekeek je de beelden en dan had hij nog gelijk ook. Als je dat vijf keer achter elkaar goed hebt, weet je dat hij gewoon gelijk heeft. Als ik niet goed doorstapte, pakte hij me flink aan. Ik was dan wel de aanvoerder, maar daar had hij maling aan. Ik zei soms wel eens met een knipoog als de training lang duurde: trainer, ik moet morgen naar mijn werk, hè? Zijn vader heeft een staalvlechtersbedrijf, kreeg ik om 05.30 uur een foto dat hij alweer aan het werk was. Ik moet ook gewoon werken, stuurde hij dan. Dan was je uitgeluld. Echt een hele fijne vent."

Philadelphia Union
Katwijk moest halverwege het seizoen 2017/2018 ineens afscheid nemen van Schreuder toen Earnest Stewart, voormalig directeur van AZ, namens Philadelphia Union aanklopte op De Krom. Schreuder kon in Amerika assistent-trainer worden en twijfelde geen moment. Zijn ambities reikten verder dan het amateurvoetbal en omdat de KNVB hem meerdere malen afwees voor de cursus coach betaald voetbal, was dit voor hem een uitgelezen kans. "Ik was flabbergasted, omdat ik dat totaal niet verwachtte. Ik schrok er ook een beetje van", zegt Bruinink over het telefoontje van Stewart. "We hebben lang met Dick gesproken en hij gaf aan dat het een kans voor hem was. Daarom hebben we gezegd dat we er niet voor zouden liggen. Juridisch gezien had dat misschien gekund, maar dat vonden we niet passend."

"We waren bij Philadelphia Union op zoek naar een trainer die in staat was een bepaalde speelstijl te ontwikkelen en sterk in de omgang met spelers", zegt Stewart, tegenwoordig technisch directeur bij de Amerikaanse bond. "Belangrijk vonden we ook dat hij heel detail georiënteerd is in de benadering naar spelers. Dick ken ik al langer en ik speelde samen met zijn broer Alfred (bij NAC Breda, red.). Ik weet welke gesprekken zij altijd met elkaar voerden over voetbal. Hij deed het bij Katwijk ontzettend goed, dus voor mij was al snel duidelijk dat het Dick moest worden. Hij zag in Amerika snel wat de mogelijkheden waren en welke kant het op moest. Nr verloop van tijd deed hij niet alleen de veldtrainingen, maar nam hij ook meer verantwoordelijkheid in het managen van spelers."

"Ik snap dat Katwijk er niet blij mee was, maar vind wel dat ze zich heel netjes en professioneel hebben opgesteld en Dick de kans niet wilden ontnemen om naar het profvoetbal over te stappen. Uiteindelijk zijn we er goed uitgekomen."

Katwijk zakt in de modder
Na het vertrek van Schreuder ging het in dat specifieke seizoen bergafwaarts met Katwijk. De voorsprong slinkte drastisch van vijftien punten naar één punt, maar in de laatste en allesbeslissende wedstrijd tegen het Kozakken Boys van Danny Buijs kwam het alsnog goed.

Dat het instortte bij Katwijk had niet alleen te maken met het vertrek van Schreuder, maar vooral omdat het slecht ging met teammanager en clubicoon Sander Molenaar (38), die inmiddels overleden is aan kanker. "Dick zat in Amerika toen Sander overleed", zegt Bruinink. "Toch stapte hij op het vliegtuig om aanwezig te kunnen zijn bij de crematie. Dan praat je over een vlucht van ruim tien uur, want hij moest ook nog overstappen. Dick legde een halve wereldreis af, uit respect voor de familie. Hij is twee dagen gebleven en vloog daarna weer terug naar Amerika. Ik vond dat zo sterk van hem, dat vergeet ik nooit meer. Dat zouden niet veel mensen doen."

'Bij een topclub doet hij precies hetzelfde'
Na Philadelphia Union was Schreuder nog assistent bij TSG Hoffenheim, waar Alfred Schreuder hoofdtrainer was, en Vitesse. Nu moet hij PEC in de Eredivisie zien te houden. Van Dijk denkt niet dat PEC het eindstation is van Schreuder. "Bij een topclub heb je met hele andere krachten te maken, maar daar zou hij precies hetzelfde te werk gaan. Of hij dat kan? Absoluut. Zelfs bij toppers zal hij met zijn manier van werken respect afdwingen. Je ziet snel of iemand het vanuit zijn hart doet of dat het gemaakt is. Wat ik zeg is misschien gewaagd, maar dat is gebaseerd op zijn trainerskwaliteiten én karaktereigenschappen, waarmee hij respect afdwingt. Het maakt hem echt niet uit of hij werkt met wereldtoppers of jeugdspelers. Wat er nu bij PEC gebeurt, verbaast me helemaal niet."

"Ja, PEC gaat het halen", zegt Susan, die bijval krijgt van Bruinink. "Een compliment voor PEC dat ze hem de kans gegeven hebben. Het zou me wel verbazen als dat zijn eindstation is, tegelijkertijd verbaast het me niet als hij bijvoorbeeld aan de slag gaat bij Ajax, samen met zijn broer. Ik denk trouwens dat PEC het gaat halen."