'Bal ging fantasieloos rond, in lijn met karikatuur die rond De Boer is ontstaan'

'In het Bilino Polje-stadion deed het spel van de ploeg van bondscoach Frank de Boer – behoudens het laatste kwartier – pijn aan de ogen en was Oranje een even grijze muis als voor de komst van Koeman in februari 2018', begint De Telegraaf. Vervolgens wordt er meteen ingegaan op het lange ontbreken van Feyenoord-aanvoerder Berghuis binnen de lijnen.

'De reeds voor Nederland-Mexico gemaakte keuze van De Boer voor Malen als rechtsbuiten in plaats van de tegen de Mexicanen sterk spelende Berghuis hielp het Nederlands elftal ook niet. De zwak opererende linksbuiten Promes en Malen waren overal te vinden, behalve aan de buitenkanten, en liepen Depays vervanger Luuk de Jong voornamelijk in de weg. De spits van Sevilla kreeg nauwelijks bruikbare ballen.'

Toen Berghuis na ongeveer zeventig minuten spelen binnen de lijnen kwam, werd Oranje meteen gevaarlijker. 'Pas toen gooide Oranje de schroom van zich af.'

Het Algemeen Dagblad haakt in op de Berghuis-kwestie. Na 79 minuten spelen creëerde Oranje de eerste échte kans van de wedstrijd. 'Invaller Berghuis draaide vanaf rechts een scherpe voorzet voor het doel, spits De Jong kopte van dichtbij naar de grond, maar de Bosnische keeper Ibrahim Senic redde voortreffelijk.'

'Ironisch genoeg stelde dat specifieke moment meteen de keuzes van bondscoach Frank de Boer ter discussie. In de basisopstelling van Oranje hadden Promes (links) en Malen (rechts) allebei de voorkeur gekregen boven Berghuis, al maanden de man in vorm bij Feyenoord. De Boer koos daarmee voor twee aanvallers die zelden een voorzet geven, juist in een ploeg waarin kopspecialist Luuk de Jong speelde door de schorsing van Memphis Depay. Berghuis stond amper in het veld, of plots kwam er wél gevaar en dreiging vanaf de vleugel.'

Het AD richt zich ook op het veldspel onder de nieuwe trainer De Boer en denkt daarbij terug aan het spel van de clubteams die De Boer trainde de afgelopen jaren. 'Bij Oranje zelf ging de bal vooral fantasieloos en traag rond, in voorspelbare patronen, precies in lijn met de karikatuur die rond De Boers teams is ontstaan in de laatste jaren.'

'In de slotminuten had Ryan Babel alsnog de winnende goal op zijn schoen, maar de invaller schoot van dichtbij finaal naast. Ook dat was in zekere zin typerend: waar Koeman meer dan eens gered werd in de tweede helft, en ook niet zelden met wat mazzel, ontbrak het zijn opvolger De Boer nu wel aan geluk.'

Dat de mensen de ogen open konden houden tijdens de wedstrijd tegen Bosnië, was volgens de Volkskrant een klein wonder. 'Het was een uitputtingsslag, de zondagse avondwedstrijd van Oranje. Om naar te kijken, wel te verstaan. Opsomming van klunzig voetbal: het gehannes van Denzel Dumfries en tal van anderen bij het controleren van de bal en het collectieve onvermogen om spits De Jong met een paar fijne voorzetten te bedienen.'

'Het breien van Frank de Boer is terug. Het is alleen geen net werkje dat ontstaat, maar een broddelwerk van voortdurend vallende steken. Pas toen de ploeg van de nieuwe bondscoach het breiwerk in de hoek flikkerde, ontstond voetbal dat enig enthousiasme kon opwekken. Bijna telkens was invaller Steven Berghuis van cruciaal belang in de aanvallen, waarmee hij het ongelijk van De Boer aantoonde om hem reserve te zetten', valt er te lezen.

Ook hier wordt er teruggegrepen naar het ontbreken van Berghuis in de basis. 'Hij zat op de bank, omdat Malen en de vormloze Promes de vleugels bezetten in aanvallend opzicht, als potentiële aangevers voor De Jong, de vervanger van de geschorste Memphis.'