De Oranje-tegenstanders: topspitsen, Azzurri 2.0, generaties op hun retour

Italië
FIFA-ranking: 13

Nations League/EK-kwalificatie: Eén overwinning, twee gelijke spelen, één nederlaag en een doelsaldo van 2-2. Het eerste Nations League-traject van Italië zal de voetbalgeschiedenisboeken absoluut niet halen. La Squadra Azurra eindigde in zijn poule tussen eindwinnaar Portugal en Polen in, maar haalde de schouders op en ging vol vertrouwen zijn EK-kwalificatiecyclus in.

Bondscoach Roberto Mancini slaagde met vlag en wimpel voor die opdracht: de tien wedstrijden tegen Finland, Griekenland, Bosnië-Herzegovina, Armenië en Liechtenstein leverden de maximale score van 30 punten op. De perspectieven voor de eindronde zijn ook rooskleurig: tenzij het Coronavirus roet in het eten gooit, spelen de Italianen in het eigen Rome poulewedstrijden tegen Turkije, Zwitserland en Wales.

Balans tegen Oranje: "Italianen kunnen niet van je winnen, maar je kunt wel van ze verliezen", sprak een wijs man ooit. Het penaltydebacle van 2000 is inderdaad één van Nederlands grootste voetbaltrauma's geworden, maar verder is de balans tegen Italië niet zo slecht: de overige twee ontmoetingen op een eindronde – in 1978 en 2008 – werden glansrijk gewonnen door Oranje.

Die legendarische 3-0 in Bern is overigens wel de laatste Oranje-zege op de Azzurri: in de daaropvolgende twaalf jaar speelden beide landen vijf oefenwedstrijden, die niet één zege voor Nederland opleverden. Het treffen op 4 september 2014 bleek achteraf het startschot voor enkele donkere jaren: Bruno Martins Indi kreeg na tien minuten rood in Bari, Oranje ging kansloos met 2-0 onderuit en Dirk Kuyt speelde zijn allerlaatste interland.

Blikvangers: Net als Nederland is Italië aan het opkrabbelen na een aantal zéér moeizame jaren. De viervoudig wereldkampioen was in 2018 niet eens op het WK, voor het eerst in zestig jaar. Mancini kan inmiddels echter beschikken over een nieuwe, getalenteerde generatie: Juventus-routiniers Leonardo Bonucci en – mits fit – Giorgio Chiellini vormen nog steeds het geraamte van het team, maar spelers als Sandro Tonali (19, Brescia), Nicolò Barella (23, Internazionale), Nicolò Zaniolo (20, AS Roma, momenteel zwaar geblesseerd), Moise Kean (20, Everton) en Federico Chiesa (22, Fiorentina) moeten het Italië van de toekomst gaan dragen.

En dan is er nog de dertigjarige Ciro Immobile: al jarenlang een gevreesde Serie A-spits, maar dit seizoen serieus ontketend. Dankzij zijn 27 goals in 26 wedstrijden, mag SS Lazio dit seizoen serieus dromen van zijn eerste landstitel in twintigjarige tijd. Immobile zal zijn bloedvorm ongetwijfeld ook willen etaleren op het EK en in de Nations League.

Polen
FIFA-ranking: 19

Nations League/EK-kwalificatie: De hekkensluiter in de eerder genoemde groep met Italië en Portugal, die één keer verloor en één keer gelijkspeelde tegen beide tegenstanders. Dankzij de Nations League-hervormingen van de UEFA mocht Polen echter alsnog in de hoogste divisie blijven.

In de EK-kwalificatie ging het een stuk voortvarender. Oranje-tegenstander Oostenrijk, Noord-Macedonië, Slovenië, Israël en Letland waren geen partij voor de Polen, die sinds 2008 geen EK over hebben geslagen. Komende zomer mag men echter aan de bak: Spanje, Zweden en een nog niet bekende play-offtegenstander – Ierland heeft de eerste 'optie' – zullen dan de poulegenoten zijn.

Balans tegen Oranje: In de zomer van 2016 bereidde Polen zich tegen Nederland voor op het Oranje-loze EK: Vincent Janssen en Georginio Wijnaldum maakten de doelpunten in Gdansk en Nederland won met 1-2, tijdens het tweede treffen met Polen sinds de millenniumwisseling. In de vorige eeuw ontmoetten beide landen elkaar regelmatig in kwalificatiewedstrijden, maar nooit tijdens eindrondes. Nederland verloor in 1979 voor het laatst van Polen en bouwde sindsdien aan een ongeslagen reeks van acht wedstrijden.

Blikvangers: Het Poolse voetbal heeft één superster en die luistert naar de naam Robert Lewandowski. De Bayern München-spits is aan één van de beste seizoenen in zijn toch al imposante loopbaan bezig: met 39 goals in 33 wedstrijden ligt hij op koers voor zijn vijfde topscorerstitel in de Bundesliga én zijn eerste in de Champions League.

De spits heeft een as van ervaren ploeggenoten om zich heen: (bijna-)dertigers als Wojciech Szczesny (Juventus), Kamil Glik (AS Monaco), Lukasz Piszczek (Borussia Dortmund), Grzegorz Krychowiak (Lokomotiv Moskou), Mateusz Klich (Leeds United) lopen al jarenlang mee. Deze sterke Poolse generatie lijkt echter al over zijn hoogtepunt heen: tijdens het EK van 2016 – na penalty's gesneuveld tegen latere winnaar Portugal – had het wellicht moeten gebeuren.

Piotr Zielinski (Napoli) en Jan Bednarek (Southampton) zijn de mannen voor de toekomst, maar hebben niet veel gezelschap. Krzysztof Piatek verdiende een transfer naar AC Milan tijdens zijn imposante debuutseizoen in de Serie A, maar de Piatek-hype is inmiddels wel overgewaaid: na de komst van Zlatan Ibrahimovic is hij voor 24 miljoen euro overgenomen door Hertha BSC.

Bosnië-Herzegovina
FIFA-ranking: 49

Nations League/EK-kwalificatie: Oranje zal één van de vier promovendi uit Divisie B treffen. EK-tegenstander Oostenrijk en EK-kwalificatietegenstander Noord-Ierland waren een maatje te klein voor de Bosniërs, die slechts twee punten lieten liggen in vier wedstrijden.

In de reguliere EK-kwalificatie ging het echter een stuk minder florissant: de ploeg van Robert Prosinecki eindigde als vierde in zijn poule, onder het eerder genoemde Italië, Finland én Griekenland. Deze matige cyclus kostte Prosinecki de kop. Zijn 71-jarige opvolger Dusan Bajevic mag proberen om Bosnië in de play-offs alsnog naar het EK te leiden: eerst wacht oude bekende Noord-Ierland, Slowakije en Ierland zijn de mogelijke tegenstanders in de finale.

Balans tegen Oranje: Hierover kunnen we kort zijn. Sinds Bosnië-Herzegovina in 1995 een onafhankelijke voetbalnatie werd, heeft het nog niet één keer tegen Nederland gespeeld. Tenzij beide landen elkaar nog treffen in de knock-outfase van het EK, zal de eerste onderlinge ontmoeting in het najaar van 2020 plaatsvinden.

Blikvangers: De gouden Bosnische generatie begint op leeftijd te raken. De Balkan-staat was er al een aantal keren dichtbij, maar plaatste zich in 2014 dan eindelijk voor zijn eerste eindtoernooi. Routiniers Edin Dzeko (AS Roma), Miralem Pjanic (Juventus), Edin Visca (Basaksehir) en Ermin Bicakcic (Hoffenheim) waren er toen al bij en zijn nog steeds gezichtsbepalende figuren.

Spelers als Vedad Ibisievic, Asmir Begovic, Emir Spahic, Sejad Salihovic en Maris Medunjanin zijn echter afgezwaaid en vooralsnog niet vervangen. Sinds 2014 heeft Bosnië dan ook geen eindtoernooi meer gehaald. Arsenal-verdediger Sead Kolasinac is de aanvoerder van een nieuwe generatie, waarvan ook de onlangs bij FC Groningen vertrokken Samir Memisevic deel van uitmaakt. Bosnië heeft het voorlopige hoogtepunt in zijn voetbalhistorie echter al achter de rug.