De EK-tegenstanders van Oranje: één EK-zege, Shakhtar-Brazilianen, Red Bull-as

Oekraïne
FIFA-ranking: 24

EK-historie: De Oekraïners hebben zich de laatste jaren ontwikkeld tot vaste gast op het EK: gastheer én debutant in 2012, inmiddels voor de derde keer op rij geplaatst voor het eindtoernooi. In Oekraïne zullen ze ongetwijfeld hopen dat drie keer ook scheepsrecht is: levende legende Andriy Shevchenko kopte zijn land in 2012 nog naar een overwinning op Zweden, maar sindsdien werden álle EK-duels verloren. In eigen land werd Oekraïne op waarde geklopt door Frankrijk en Engeland, maar de oogst van 2016 was ronduit schamel te noemen met nederlagen tegen Duitsland, Noord-Ierland en Polen.

Kwalificatie: De ploeg van de eerder genoemde Shevchenko – inmiddels bondscoach – promoveerde eind 2018 naar Divisie A van de Nations League en vierde dat heuglijke feit met een vrijwel vlekkeloze EK-kwalificatie. Een 0-0 bij regerend Europees kampioen Portugal werd gevolgd door een reeks van zes overwinningen: ook Portugal ging voor de bijl in Kiev. De laatste wedstrijd tegen Servië ging nergens meer om en leverde een gelijkspel op: Oekraïne kwam dus uit op 20 punten, ruim voldoende voor een plek in Pot 1 tijdens de EK-loting.

Balans tegen Oranje: Het Nederlands elftal verdedigt een ongeslagen status tegen Oekraïne: de twee landen troffen elkaar tot dusver in twee oefenwedstrijden. Vlak voor het EK van 2008 zette Oranje de Oost-Europeanen met 3-0 opzij in De Kuip. Twee jaar later – exact één maand na de WK-finale in Johannesburg – stond er een vriendschappelijk duel in Donetsk: Bert van Marwijk gaf zijn WK-sterren rust en zag hoe spelers als Dirk Marcellis, Vurnon Anita, Wout Brama, Theo Janssen, Hedwiges Maduro, Ricky van Wolfswinkel en Roy Beerens het op 1-1 hielden.

Blikvangers: Weer even terug naar die wedstrijd tegen Zweden in 2012: Andriy Yarmolenko en Yevghen Konoplyanka leverden toen de assists op Shevchenko. De twee zijn nu nog steeds de twee meest bekende namen, al heeft vooral Konoplyanka er flinke concurrentie bijgekregen. Ruslan Malinovskiy speelt met Atalanta Bergamo in de Champions League, de jonge Viktor Kovalenko (Shakhtar Donetsk), Viktor Tsigankov (Dinamo Kiev) en Roman Yaremchuk (AA Gent) kloppen nadrukkelijk op de deur.

De genaturaliseerde Marlos en Júnior Moraes zorgen voor een Braziliaans tintje in de ploeg. Hun Shakhtar Donetsk-ploeggenoten Andriy Pyatov, Sergey Krivtsov, Mykola Matviyenko en Taras Stepanenko vormen de verdedigende as.

Prognose: Een gevaarlijke ploeg, dat Oekraïne. De recente geschiedenis leert dat Oranje het niet altijd makkelijk heeft wanneer het zelf het spel moet maken en de mannen van Shevchenko zullen ongetwijfeld vertrouwen op hun defensieve organisatie. De ploeg bestaat vooral uit ervaren spelers van Dinamo Kiev en Shakhtar Donetsk, die al lange tijd samen spelen en elkaar door en door kennen. Bovendien heeft Oekraïne meer individuele kwaliteit voorin dan bijvoorbeeld Noord-Ierland, Estland en Wit-Rusland. Ogenschijnlijk de meest gunstige opponent uit Pot 1, maar zéker geen walk-over.

Oostenrijk
FIFA-ranking: 26

EK-historie: Ook Oostenrijk heeft één keer een EK (mede) georganiseerd en heeft zich één keer op eigen kracht geplaatst. Dat leverde tot nu toe twee gelijkspelletjes op: in 2008 pakte het gastland een laat punt tegen het Polen van Leo Beenhakker. Vier jaar later werd de latere winnaar Portugal op 0-0 gehouden. In beide toernooien hield het verhaal echter op na de groepsfase.

Kwalificatie: Polen stal de show in kwalificatiegroep G - met 25 punten uit tien wedstrijden - maar ook Oostenrijk had een comfortabele kwalificatiecyclus. De ploeg van Franco Foda opende met nederlagen tegen Polen en Israël, maar was uiteindelijk één wedstrijd voor het einde al zeker van kwalificatie. De Oostenrijkers konden zich zelfs een blamerende nederlaag tegen hekkensluiter Letland op de laatste speeldag permitteren.

Balans tegen Oranje: Nederland trof de Oostenrijkers één keer op een eindtoernooi: in 1978 werd er met 5-1 gewonnen in het Argentijnse Córdoba. De laatste officiële interlands tegen Oostenrijk dateren van de aanloop naar het EK van 2004 en werden beiden gewonnen. Sindsdien speelden beide landen nog drie oefenwedstrijden tegen elkaar, die alle drie winnend werden afgesloten door Oranje.

Blikvangers: Vraag aan honderd voetbalfans om een speler van Oostenrijk te noemen: minstens negentig zullen die van Bayern München-vedette David Alaba noemen. Ook voormalig FC Twente-aanvaller Marko Arnautovic is nog steeds een prominente naam, hoewel hij inmiddels in China speelt. Ex-Ajacied Max Wöber wordt regelmatig opgeroepen, maar heeft tot dusver zes interlands verzameld.

De ploeg heeft verder een hoog Red Bull-gehalte. Wöber, Andreas Ulmer, Marcel Sabitzer, Stefan Ilsanker en Konrad Laimer vormen de delegatie uit Leipzig en Salzburg. Peter Bosz komt twee belangrijke spelers van de Oostenrijkers dagelijks tegen op het trainingsveld: Aleksandar Dragovic en Julian Baumgartlinger staan onder contract bij Bayer Leverkusen.

Prognose: Het had Turkije, Portugal of Zweden kunnen worden, maar het werd Oostenrijk. Ook in dit geval geldt: Oranje had het minder kunnen treffen. Een ploeg met weinig toernooi-ervaring én zonder de individuele klasse die Oekraïne wel lijkt te hebben. Natuurlijk zal Oostenrijk niet onderschat worden door Ronald Koeman en de zijnen, maar deze tegenstander lijkt een haalbare kaart.

De derde EK-opponent wordt eind maart pas bekend. Als Roemenië door de play-offs komt, heeft men als gastland het eerste recht op een plekje in Groep C. Gebeurt dit niet, dan treft Oranje één van de vier Divisie D-ploegen: oude bekende Wit-Rusland, Kosovo, Noord-Macedonië of Georgië.

(Hein Nooijens/VoetbalPrimeur)