Heerenveen-vertrekker haalt hard uit naar Van Wonderen: 'Welke coach doet dat?'
Tibor Halilovic speelde 2,5 jaar voor sc Heerenveen, maar afgelopen zomer vertrok hij door de achterdeur naar Dinamo Zagreb. De 28-jarige Kroaat kijkt terug op een mooie tijd in het Abe Lenstra Stadion, alleen boterde het niet met trainer Kees van Wonderen.
De voormalig aanvoerder belandde vorig seizoen in een uitzichtloze situatie in Friesland, waar hij steeds minder in actie kwam en na de winterstop op de bank belandde. In de Leeuwarder Courant doet hij zijn verhaal.
Het ging al mis in de voorbereiding tijdens een oefenduel met PEC Zwolle, nadat een opponent aan zijn aandacht ontsnapte en een kans kreeg. "De trainer was boos in de rust. Hij zei dat ik meer voor het team moest vechten", aldus Halilovic. Het leidde tot een discussie. "Ik zei dat ik mijn verantwoordelijkheid nam voor mijn fout. Maar dat hij, tegenover de groep, zei dat ik niet voor het team vocht? Dat accepteerde ik niet. Dat deed pijn."
Van Wonderen oordeelde dat Halilovic het 'te persoonlijk' opnam. "Maar dat was het toch ook? Als hij me verwijt dat ik niet voor het team vecht, dan zegt hij iets over mijn karakter. Hoe kon hij daar iets over zeggen, als hij me slechts drie weken kende?", meent de middenvelder, die desondanks als basisspeler aan het seizoen begon. Fit genoeg voor een hele wedstrijd was hij, volgens de coach, echter niet, waardoor hij vaak vroegtijdig werd gewisseld.
In januari volgde een gesprek, omdat zijn plek verder op de tocht stond. Halilovic vroeg wat hij anders moest doen om te spelen. "Weinig, antwoordde hij, want ik kon kansen creëren, dribbelen, had een goed schot en kon een doelpunt maken. Eigenlijk was ik de enige middenvelder van de selectie met deze kwaliteiten. Ik kon mijn lachen niet inhouden. Welke coach, vroeg ik, stelt zo’n speler dan niet op? Ik kreeg te horen dat ze op dat moment een ander type nodig hadden."
Van Wonderen verweet Halilovic wel dat hij te weinig energie leverde. "Precies op dat moment werden de data van die dag opgehangen. Dat formulier was een godsgeschenk. Want jij mag raden wie de meeste sprintmeters (high intensity runs, red.) had gemaakt... Vanaf dat moment wist ik: de coach had geen valide argumenten om me uit de basisploeg te houden. Hij kon ook niet terugvallen op zijn data. En dus kon ik niets aan mijn situatie veranderen."