Van der Water: 'Ga maar een keer uit eten in Miami, je bent godsvermogen kwijt'

Van der Water is het bewijs dat veel mogelijk is in het leven, ook als laatbloeier. Hij was op zijn achttiende nog stratenmaker en wist met hard werken via Almere City en Heracles Almelo een droomtransfer naar Orlando te bewerkstelligen.

Dat ging echter niet zonder slag of stoot, weet Van der Water nog. "Ik heb een hele mooie tijd beleefd bij Heracles en heb veel geleerd, maar ik was toe aan iets nieuws. Orlando City kwam op mijn pad. Door corona worstelden de clubs met geld en het aanbod van Orlando was gewoon goed. Het verliep niet zo soepel, daar is in de media veel over gezegd. Uiteindelijk is het gelukt en hebben we het mooi afgesloten", zegt Van der Water tegen VoetbalPrimeur.

Van der Water mag zich inmiddels driekwart jaar speler van Orlando City noemen. De verschillen met Nederland zijn groot. "Dit is niet te vergelijken met Nederland, het is veel zwaarder", zegt hij. "De mentaliteit is hier ook heel anders. We trainen één keer per dag, maar het is iedere training volle bak gaan. Rust pakken is er niet bij, het is meteen doorgaan. In de wedstrijden merk je soms wel dat je nog een beetje vermoeid bent van de trainingen."

"Je bent hier ook niet vaak vrij. In augustus ben ik maar één of twee dagen vrij geweest. Dat was zeker wennen. In Nederland trainden we soms twee keer op een dag, maar door de warmte doen we dat hier niet. In Nederland trainden we toch iets meer wedstrijdgericht en kon je af en toe wat gas terugnemen", zegt Van der Water. "Florida ligt dicht bij de Zuid-Amerikaanse grens, dus je merkt wel een verschil in mentaliteit. Het is pittig, maar goed te doen, hoor. Ik ben nog nooit zo fit geweest, daar ben ik heel blij om. Mijn ploeggenoten zijn echt machines die niet stoppen. Je hoort hier ook niemand klagen. We hebben hier Brazilianen, Colombianen, een paar uit Portugal en Zweden", doelt hij op onder meer Nani en Alexandre Pato.

Corona
Ook Amerika is niet ontkomen aan de gevolgen van de coronacrisis. "Het is hier echt twintig keer erger dan in Nederland, maar ze gaan allemaal door. Ze hebben hier geen regels", zegt Van der Water. "Als ik ergens wat ga eten, hoef ik geen mondkapje op en er zijn hier ook geen QR-codes. Ik ging op het goede moment naar Amerika. Ik was hier nog geen maand en had toen al mijn vaccinatie. Daarna hoefden we in de winkels geen mondkapjes meer op. Het verschilt ook een beetje per staat."

"Orlando is een hele leuke stad om in te wonen, maar het was wel heel erg wennen. Niet alleen qua leefstijl, maar ook bijvoorbeeld qua temperatuur, woningen en de infrastructuur. Dat is hier allemaal veel minder. Mensen denken dat Amerika de top van de top is en dat alles mooi en prachtig is, maar dat valt echt heel erg mee", zegt Van der Water. "Je hebt hier wel rijken, maar drie straten verderop zit je in een arme buurt. Er zijn hier veel zwervers, op iedere hoek van de straat loopt er wel een. Het is hier echt hartstikke prima, er zijn gewoon verschillende verhalen."

Het leven in Miami betaalt zichzelf niet, zegt Van der Water. "Ga maar een keer uit eten in Miami, dan ben je een godsvermogen kwijt. Ik ging laatst met Nick Marsman (speler van het naburige Inter Miami, red.) eten in een strandtentje, een paar uur later moesten we bijna vijfhonderd dollar afrekenen. En dan hebben we niet eens gek gedaan. Als je hier komt, moet je wel een zakcentje meenemen. Het leven in Amerika is over het algemeen heel duur. De belastingen liggen laag, maar voor een broccoli betaal je bij de groenteboer een dollar of acht." Van der Waters vriendin hoort het verhaal en haakt in. "We gingen drie smoothies halen: dertig dollar."

Hoewel Orlando een toeristische trekpleister is en veel mensen aantrekt vanwege zijn bezienswaardigheden, zijn er ook plekken waar je niet moet komen. "Je hebt hier van die neighborhoods waar je 's avonds beter niet kunt komen. Als je in een redelijk afgetrapte auto rijdt, kun je daar wel komen. Maar als jij daar stilstaat met een dure auto, tikken ze gewoon je ramen in en bestaat de kans dat je een vuurwapen op je hoofd krijgt. Wij zitten in een goede buurt en 's avonds gaan we niet vaak weg."

"Met Halloween zijn we naar het centrum gegaan. Twee uur nadat we vertrokken, hoorden we dat er acht mensen neergeschoten waren. Dit soort dingen gebeuren hier gewoon. Ik kan nu naar de winkel gaan en een wapen halen. Je laat alleen je rijbewijs zien en geeft je adres door, dan kun je het meteen meenemen. In bijvoorbeeld New York mag dit dan weer niet, iedere staat heeft daarin zijn eigen regels. Je mag het wapen ook gewoon bij je dragen. Als een vreemde mijn woning binnenkomt, zou ik hem neer mogen schieten."

Van der Water is dik tevreden met zijn nieuwe leven in Amerika en de stad Orlando. Hij is vanaf het eerste moment in de watten gelegd. "De club regelt hier alles voor de spelers, zoals bijvoorbeeld een auto en een appartement. Ik krijg bijna mijn Green Card (Amerikaanse verblijfsvergunning, red.), terwijl dat normaal gesproken lang duurt."

'Het gaat de goede kant op'
"Je moet sowieso een keer in Amerika geweest zijn. Door de uitwedstrijden ben ik al in veel staten geweest. Soms vind ik het reizen wel zwaar, hoor. Na de wedstrijd vlieg je terug en dat kan wel vermoeiend zijn. Dan kom je gewoon om half vier 's nachts thuis en moet je de volgende dag weer om half twaalf op het veld staan. Dan trainen we wel iets rustiger."

"Ik kan bij Orlando City miljonair worden", voerde Van der Water als argument op om de stap te willen maken. Hoe staat het daar nu mee? "Het gaat de goede kant op, laten we het daarop houden", lacht hij. Van der Water praat liever niet over geld, maar wél over zijn nieuwe leven. "We hebben het heel erg naar ons zin hier."

(Tim van Duijn/VoetbalPrimeur)